Salme 33

1 Jubler i Herren, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;

Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın! Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.

2 lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;

Lir çalarak RAB'be şükredin, On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.

3 en ny Sang synge I ham, leg lifligt på Strenge til Jubelråb!

O'na yeni bir ezgi söyleyin, Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.

4 Thi sandt er HERRENs Ord, og al hans Gerning er trofast;

Çünkü RAB'bin sözü doğrudur, Her işi sadakatle yapar.

5 han elsker Retfærd og Ret, af HERRENs Miskundhed er Jorden fuld.

Doğruluğu, adaleti sever, RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.

6 Ved HERRENs Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Ånde.

Gökler RAB'bin sözüyle, Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.

7 Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forrådskamre.

Deniz sularını bir araya toplar, Engin suları ambarlara depolar.

8 Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;

Bütün yeryüzü RAB'den korksun, Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.

9 thi han talede, så skete det, han bød, så stod det der.

Çünkü O söyleyince, her şey var oldu; O buyurunca, her şey belirdi.

10 HERREN kuldkasted Folkenes Råd, gjorde Folkeslags Tanker til intet;

RAB ulusların planlarını bozar, Halkların tasarılarını boşa çıkarır.

11 HERRENs Råd står fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.

Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer, Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.

12 Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!

Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa, Kendisi için seçtiği halka!

13 HERREN skuer fra Himlen, ser på alle Menneskens Børn;

RAB göklerden bakar, Bütün insanları görür.

14 fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor på Jorden;

Oturduğu yerden, Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.

15 han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.

Herkesin yüreğini yaratan, Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.

16 Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;

Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var, Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.

17 til Frelse slår Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.

Zafer için at boş bir umuttur, Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.

18 Men HERRENs Øje ser til gudfrygtige, til dem, der håber på Nåden,

Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların, Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;

19 for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.

Böylece onları ölümden kurtarır, Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.

20 På HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;

Umudumuz RAB'dedir, Yardımcımız, kalkanımız O'dur.

21 thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler på hans hellige Navn.

O'nda sevinç bulur yüreğimiz, Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.

22 Din Miskundhed være over os, HERRE, såsom vi håber på dig.

Madem umudumuz sende, Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!