Salme 33

1 Jubler i Herren, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;

ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.

2 lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;

خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!

3 en ny Sang synge I ham, leg lifligt på Strenge til Jubelråb!

سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.

4 Thi sandt er HERRENs Ord, og al hans Gerning er trofast;

زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.

5 han elsker Retfærd og Ret, af HERRENs Miskundhed er Jorden fuld.

او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.

6 Ved HERRENs Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Ånde.

به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

7 Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forrådskamre.

او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.

8 Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;

ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!

9 thi han talede, så skete det, han bød, så stod det der.

زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.

10 HERREN kuldkasted Folkenes Råd, gjorde Folkeslags Tanker til intet;

خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.

11 HERRENs Råd står fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.

اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.

12 Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!

خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!

13 HERREN skuer fra Himlen, ser på alle Menneskens Børn;

خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛

14 fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor på Jorden;

او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.

15 han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.

او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.

16 Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;

پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.

17 til Frelse slår Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.

اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.

18 Men HERRENs Øje ser til gudfrygtige, til dem, der håber på Nåden,

اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.

19 for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.

او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.

20 På HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;

امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.

21 thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler på hans hellige Navn.

او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.

22 Din Miskundhed være over os, HERRE, såsom vi håber på dig.

خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!