Salme 33
1 Jubler i Herren, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;
Gleðjist og fagnið fyrir Drottni, þið hans trúuðu, því að lofsöngur hæfir réttlátum!
2 lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;
Leikið af þrótti á alls konar hljóðfæri og lofið Drottin.
3 en ny Sang synge I ham, leg lifligt på Strenge til Jubelråb!
Lofsyngið honum með nýjum söngvum. Sláið strengina ákaft og hrópið fagnaðaróp!
4 Thi sandt er HERRENs Ord, og al hans Gerning er trofast;
Því að orð Drottins er áreiðanlegt – því má treysta. Öll hans verk eru í trúfesti gjörð.
5 han elsker Retfærd og Ret, af HERRENs Miskundhed er Jorden fuld.
Hann elskar allt sem rétt er og gott, kærleikur hans umvefur heiminn.
6 Ved HERRENs Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Ånde.
Það var orð Drottins sem skapaði himininn og alla hans stjörnumergð.
7 Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forrådskamre.
Og höfunum safnaði hann saman og bjó þeim sinn rétta stað.
8 Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;
Allir heimsbúar – bæði háir og lágir – óttist Drottin, og nálgist hann með lotningu.
9 thi han talede, så skete det, han bød, så stod det der.
Því að hann talaði og þá stóð heimurinn þar! Orð hans hljómaði og veröldin varð til!
10 HERREN kuldkasted Folkenes Råd, gjorde Folkeslags Tanker til intet;
Drottinn ónýtir áform þjóða sem gegn honum rísa
11 HERRENs Råd står fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.
en fyrirætlanir hans standa að eilífu, frá kynslóð til kynslóðar.
12 Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!
Sæl er sú þjóð sem á Drottin að Guði, það fólk sem hann hefur kosið eignarlýð sinn.
13 HERREN skuer fra Himlen, ser på alle Menneskens Børn;
Drottinn lítur niður af himni,
14 fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor på Jorden;
horfir á mannanna börn.
15 han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.
Hann hefur myndað hjörtu þeirra og gefur gætur að öllum athöfnum þeirra.
16 Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;
Velbúinn her tryggir konungi ekki sigur og ofurafl eitt stoðar lítið.
17 til Frelse slår Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.
Stríðshestur er ekki til að reiða sig á, styrkur hans einn frelsar engan.
18 Men HERRENs Øje ser til gudfrygtige, til dem, der håber på Nåden,
En, – augu Drottins vaka yfir þeim sem óttast hann, þeim sem reiða sig á elsku hans.
19 for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.
Hann frelsar þá frá dauða, varðveitir líf þeirra á neyðarstund.
20 På HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;
Ég hef sett traust mitt á Drottin. Enginn getur hjálpað nema hann, hann er skjöldur og vígi!
21 thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler på hans hellige Navn.
Hans vegna gleðjumst við og fögnum. Hans heilaga nafni treystum við.
22 Din Miskundhed være over os, HERRE, såsom vi håber på dig.
Miskunn þín Drottinn umvefji okkur. Við vonum á þig.
