< Salme 26 >

1 (Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.
Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim.
2 Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;
Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
3 thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.
Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
4 Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.
Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
5 Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.
Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.
6 Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,
Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
7 for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.
Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.
8 HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.
Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.
9 Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,
Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
10 i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.
Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.
11 Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!
Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!
12 Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.
Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.

< Salme 26 >