Salme 25
1 (Af David.) HERRE, jeg løfter min sjæl til dig
Drottinn, ég sendi bæn mína upp til þín.
2 min Gud jeg stoler på dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.
Hafnaðu mér ekki, Drottinn, því að ég treysti þér. Láttu ekki óvini mína yfirbuga mig. Láttu þá ekki vinna sigur.
3 Nej, ingen som bier på dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.
Sá sem treystir Drottni, mun ekki verða til skammar en hinir ótrúu verða það.
4 Lad mig kende dine Veje, HERRE lær mig dine Stier.
Drottinn, sýndu mér þann veg sem ég á að ganga, bentu mér á réttu leiðina.
5 Led mig på din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig på dig.
Leiddu mig og kenndu mér því að þú ert sá eini Guð sem getur hjálpað. Á þig einan vona ég.
6 HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Nåde, den er jo fra Evighed af.
Drottinn, minnstu ekki æskusynda minna. Líttu til mín miskunnaraugum og veittu mér náð.
7 Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!
Minnstu mín í elsku þinni og gæsku, Drottinn minn.
8 God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.
Drottinn er góður og fús að vísa þeim rétta leið, sem villst hafa.
9 Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.
Hann sýnir þeim rétta leið sem leita hans með auðmjúku hjarta.
10 Alle HERRENs Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.
Þeir sem hlýða Drottni fá að ganga á hans vegum og upplifa elsku hans og trúfesti.
11 For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.
En Drottinn, hvað um syndir mínar? Æ, þær eru svo margar! Fyrirgef þú mér vegna elsku þinnar og nafni þínu til dýrðar.
12 Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;
Sá maður sem óttast Drottin – heiðrar hann og hlýðir honum – mun njóta leiðsagnar Guðs í lífinu.
13 selv skal han leve i Lykke og hans Sæd få Landet i Eje.
Hann verður gæfumaður og börn hans erfa landið.
14 Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.
Drottinn sýnir trúnað og vináttu þeim sem óttast hann. Hann trúir þeim fyrir leyndarmálum sínum!
15 Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.
Ég mæni á Drottin í von um hjálp, því að hann einn getur frelsað mig frá dauða.
16 Vend dig til mig og vær mig nådig, thi jeg er ene og arm.
Kom þú, Drottinn, og miskunna mér, því að ég er hrjáður og hjálparlaus og
17 Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.
vandi minn fer stöðugt vaxandi. Ó, frelsaðu mig úr neyð minni!
18 Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.
Líttu á eymd mína og sársauka og fyrirgefðu mér syndir mínar!
19 Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.
Sjáðu óvini mína og hve þeir hata mig!
20 Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider på dig, lad mig ikke beskæmmes.
Frelsaðu mig frá þessu öllu! Bjargaðu mér úr klóm þeirra! Láttu engan segja að ég hafi treyst þér án árangurs.
21 Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier på dig, HERRE.
Láttu hreinskilni og heiðarleika vernda mig – já vera lífverði mína! Ég reiði mig á vernd þína.
22 Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!
Ó, Guð, frelsa þú Ísrael úr öllum nauðum hans.
