< Salme 25 >
1 (Af David.) HERRE, jeg løfter min sjæl til dig
Van David. Tot U verhef ik mijn ziel, O Jahweh, mijn God!
2 min Gud jeg stoler på dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.
Op U blijf ik hopen; laat mij niet worden beschaamd, En den vijand niet de spot met mij drijven.
3 Nej, ingen som bier på dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.
Neen, niemand die op U vertrouwt, wordt beschaamd; Alleen de afvalligen worden te schande.
4 Lad mig kende dine Veje, HERRE lær mig dine Stier.
Jahweh, toon mij uw wegen, En maak mij uw paden bekend;
5 Led mig på din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig på dig.
Laat mij wandelen in uw waarheid, Onderricht mij, want Gij zijt de God van mijn heil. Op U blijf ik altijd vertrouwen, Om uw goedheid, o Jahweh!
6 HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Nåde, den er jo fra Evighed af.
Gedenk uw barmhartigheid, Jahweh; En uw ontferming, want ze zijn eeuwig!
7 Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!
Wees niet de zonden mijner jeugd en mijn fouten indachtig, Maar blijf mij gedenken naar uw genade.
8 God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.
Jahweh is goed en minzaam: Daarom wijst Hij de zondaars terecht.
9 Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.
De nederigen houdt Hij in het rechte spoor, Den eenvoudige toont Hij zijn pad;
10 Alle HERRENs Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.
Alle wegen van Jahweh zijn goedheid en trouw, Voor wie zijn Verbond en zijn Wet onderhoudt.
11 For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.
O Jahweh, om wille van uw Naam, Vergeef mij mijn schuld, hoe groot zij ook is.
12 Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;
Iedereen, die Jahweh vreest, Leert Hij, welke weg hij moet kiezen:
13 selv skal han leve i Lykke og hans Sæd få Landet i Eje.
Hijzelf zal steeds in voorspoed leven, Zijn kinderen zullen het Land bezitten.
14 Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.
Jahweh’s vriendschap geldt hun, die Hem vrezen, Hij maakt hen deelachtig aan zijn Verbond.
15 Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.
Mijn ogen zijn altijd op Jahweh gericht; Want Hij trekt mijn voet uit de strikken.
16 Vend dig til mig og vær mig nådig, thi jeg er ene og arm.
Wend U tot mij, en wees mij genadig, Want ik ben eenzaam, ellendig.
17 Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.
Verlicht de druk van mijn hart, En bevrijd me van mijn benauwdheid!
18 Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.
Blik neer op mijn ellende en jammer, En vergeef mij al mijn zonden.
19 Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.
Zie, hoe talrijk mijn vijanden zijn, En hoe diep ze mij haten.
20 Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider på dig, lad mig ikke beskæmmes.
Behoed mij, en red mij; Laat mijn vertrouwen op U niet worden beschaamd!
21 Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier på dig, HERRE.
Maar mogen onschuld en deugd mij beschermen; Want op U blijf ik hopen, o Jahweh!
22 Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!
Verlos Israël uit al zijn ellenden, o God!