Salme 2
1 Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?
Eller némishqa chuqan salidu? Néme üchün xelqler bikardin-bikar suyiqest oylaydu?
2 Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:
Dunyadiki padishahlar sepke tizilip, Emeldarlar qara niyet eyliship, Perwerdigar we Uning Mesihi bilen qarshiliship: —
3 "Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"
«Ularning cheklimilirini chörüwéteyli, Ularning asaretlirini buzup tashlayli!» — déyishidu.
4 Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.
Asmanda olturghuchi külidu, Reb ularni mazaq qilidu;
5 Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:
Hem achchiqida ulargha sözlep, Qehri bilen ularni wehimige sélip: —
6 "Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"
«Özüm bolsam Zionda, yeni muqeddes téghimda, Özüm mesih qilghan padishahni tiklidim».
7 Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!
«Men [ershtiki] permanni jakarlaymenki, Perwerdigar manga: — «Sen Méning oghlum; Özüm séni bügünki künde tughuldurdum;
8 Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;
Mendin sora, Men sanga miras bolushqa ellerni, Teelluqung bolushqa yer yüzini chet-chetlirigiche bérimen;
9 med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"
Sen tömür tayaq bilen ularni bitchit qiliwétisen; Sapal chinini kukum-talqan qilghandek, sen ularni pare-pare qiliwétisen» — dédi».
10 Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,
Emdi, hey padishahlar, eqildar bolunglar! Jahandiki soraqchilar sawaq élinglar;
11 tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!
Perwerdigardin qorqush bilen uning xizmitide bolunglar; Titrek ichide xushallininglar!
12 Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!
Oghulning ghezipining qozghalmasliqi üchün, Uni söyünglar; Chünki uning ghezipi sella qaynisa, Yolunglardila halak bolisiler; Uninggha tayan’ghanlar neqeder bextliktur!
