Salme 2

1 Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

Waarom razen de volken, Bluffen de naties,

2 Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:

3 "Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"

4 Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;

5 Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:

6 "Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"

7 Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.

8 Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;

9 med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.

10 Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!

11 tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!

12 Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!

Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!