Salme 18
1 (Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang: ) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! |
2 HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
3 Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
4 Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
6 i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
7 Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
8 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
9 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
| او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
10 båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
| سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. |
11 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
12 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
13 HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
14 Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
15 Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
| آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. |
16 Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
17 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. |
18 På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
19 Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
20 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
21 thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
22 hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
| همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
23 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
24 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. |
25 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
26 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
| اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. |
27 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
28 Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
29 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
| با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
30 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
| راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
31 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
| کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ |
32 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
33 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
34 oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
35 Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
36 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
37 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
| دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
38 slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
39 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
40 du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
41 De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
42 Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
43 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
44 hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
45 Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
46 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
47 den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
48 og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
49 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
50 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. |
