< Salme 147 >

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

< Salme 147 >