< Salme 147 >

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

< Salme 147 >