Salme 144

1 (Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

Ra Anumzamo'a nagri hankave have mani'negu hu'na Agri agi'a husga huntegahue. Agrake'za nazane nazankonena eri hankavenetino, ha'ma hu'zana rempi hunenamie.

2 min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

Agra vagaore avesizama'areti avesinenantea Anumza mani'neankino, hankave vihuni'a mani'ne. Agrake'za fraki kumani'a mani'neno, nagura'vazino ete nenavre. Agra hankoni'a mani'negena, agripinka fraki'na nemanugeno, ru moparega vahetamina zamazeri nagafi atrege'na kegava hunezamantoe.

3 HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

Vahera tagra nankna zaga mani'nonkenka, Ra Anumzamoka kegava hunerantenka, vahetfankura antahintahi hakarea nehane?

4 Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

Na'ankure vahe'ma mani'nonana, vahe'mo agonafinti magoke zupa asimu antegeno viankna nehuta, zage rentegeno vahe amema'amo efore huteno ame huno fanane hiaza huno vahe'mota nemanuna knatimo'a ame' huno nevie.

5 HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

Ra Anumzamoka anami mona eri ankro hunka eramio. Ana nehunka agonaramintera kazana eme avako hugeno tevegumo'a vemagu vemagu huno marerino.

6 slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

Kopasi'na atregeno ruganani huno vuno eno nehuno, Kagri'ma ha'ma renegantaza vahera zamahe panani hino. Kagra keveraminka'a ahetrenka zamazeri koro huge'za freho.

7 udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

Anagamu monafinkati kazana antefenka atrenka, tima hageno eme nazeri nenakrifintira naza hunka nagura nevazinka, ru vahe'mokizmi hankavefintira nagu'vazio.

8 fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Ana vahe'mo'za havi nanekege nehu'za, ana hugahune hu'za huvempa nehazanagi, ana zana osugahaze.

9 Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

Anumzamoka kasefa zagame hu'na kagika'a erisga hugahue. Nagra 10ni'a nofi'ma me'nea hapu zavena nehe'na, zagamera hu'na kagika'a ahentesga hugahue.

10 du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

Kagrake'za kini vahera hankavea zaminke'za, ha' vahe'zamia hara huzamagate nerazagenka, eri'za vaheka'amo'na Deviti'na nagu'vazinke'za ha' vahe'nimo'za bainati kazinura nahe ofri'naze.

11 Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Ha' vahenimokizmi hankavefintira nagu'vazinka ete navro. Ana vahe'mo'za havi nanekege nehu'za, ana hugahune hu'za huvempa nehazanagi, havige nehaze.

12 I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

Tagri ne' mofavre naga'mo'za zafamo ame huno hageno mareneriaza hu'za, ame hu'za ra ome hanaze. Mofa'ne nagatimo'za kini vahe'mofo noma vazisgama nehia zafaraminte'ma avasasema hunentaza kna hanaze.

13 vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

Ruzahu ruzahu ne'zamo, ne'zama nentona nompina avitesie. Sipisipi afu kevutimo'za rama'a tauseni'a kasenente'za, rama'a 10 tauseni'a kasentesageno sipisipi afu'ma nentona keginamo'a avitesiegu nave'nesie.

14 fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

Hagi bulimakao afutimo'za rama'a zantmi eri'za esaze. Tagri kumamofo have keginafintira ha' vahe'mo'za kama hage'za mareriza vahera zamavare'za kina ome huozmantesaze. Ana hanigeno ran kumatimofo kuma amunompima, knazama fore hige'za zavi krafama nehaza zana omanesie.

15 Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!

Iza'o e'inahu asomu'ma erisania vahe'mo'a muse hugahie. Ana nehanigeno Ra Anumzamo'ma zamagri Anumzama manisia vahe'mo'za muse hugahaze.