Salme 144

1 (Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

戰することをわが手にをしへ 闘ふことをわが指にをしへたまふ わが磐ヱホバはほむべきかな

2 min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

ヱホバはわが仁慈わが城なり わがたかき櫓われをすくひたまふ者なり わが盾わが依賴むものなり ヱホバはわが民をわれにしたがはせたまふ

3 HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

ヱホバよ人はいかなる者なれば之をしり 人の子はいかなる者なれば之をみこころに記たまふや

4 Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

人は氣息にことならず その存らふる日はすぎゆく影にひとし

5 HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

ヱホバよねがはくはなんぢの天をたれてくだり 手を山につけて煙をたたしめたまへ

6 slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

電光をうちいだして彼等をちらし なんぢの矢をはなちてかれらを敗りたまへ

7 udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

上より手をのべ我をすくひて 大水より外人の手よりたすけいだしたまへ

8 fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

かれらの口はむなしき言をいひ その右の手はいつはりのみぎの手なり

9 Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

神よわれ汝にむかひて新らしき歌をうたひ 十絃の琴にあはせて汝をほめうたはん

10 du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

なんぢは王たちに救をあたへ 僕ダビデをわざはひの劍よりすくひたまふ神なり

11 Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

ねがはくは我をすくひて外人の手よりたすけいだしたまへ かれらの口はむなしき言をいひ その右の手はいつはりのみぎの手なり

12 I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

われらの男子はとしわかきとき育ちたる草木のごとくわれらの女子は宮のふりにならひて刻みいだしし隅の石のごとくならん

13 vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

われらの倉はみちたらひてさまざまのものをそなへ われらの羊は野にて千萬の子をうみ

14 fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

われらの牡牛はよく物をおひ われらの衢にはせめいることなく亦おしいづることなく叫ぶこともなからん

15 Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!

かかる状の民はさいはひなり ヱホバをおのが神とする民はさいはひなり