Salme 139
1 (Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2 Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
3 du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
4 Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
5 Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
6 At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
7 Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
9 tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10 da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
11 Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
12 så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
13 Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
14 Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
15 Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16 som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
18 Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
19 Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
20 de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
21 Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
22 med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
23 Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
24 Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
