Salme 139
1 (Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
E IEHOVA, ua haka pono mai oe ia'u, a ua ike hoi.
2 Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
Ua ike no oe i ko'u noho ana ilalo, a me ko'u ala ana iluna, Ua maopopo hoi ko'u manao ia oe ma kahi loihi e aku.
3 du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Ua hoao mai oe i ko'u ala ana, a me ko'u moe ana, A ua ikea no ko'u mau aoao a pau ia oe.
4 Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
No ka mea, aohe olelo ma ko'u alelo, Aia hoi, e Iehova, ua ike no oe ia mau mea a pau.
5 Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
Ua hooke mai oe ia'u, ma hope, a mamua, A ua kau mai i kou lima maluna o'u.
6 At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Ua oi aku ke kupanaha o ia ike ana mamua o ko'u, Ua kiekie loa, aole au e hiki aku ilaila.
7 Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
Mahea la wau e hele ai, mai ko'u uhane aku? Mahea la wau e pee aku ai, mai kou alo aku?
Ina pii aku au i ka lani malaila no oe, Inaehalii au i kahi moe ma ka malu o ka make, aia no oe; (Sheol h7585)
9 tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
Ina lawe au i na eheu o ke kakahiaka, A noho hoi ma na kihi o ka moana;
10 da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
Malaila no kou lima e alakai ai ia'u, A na kou lima akua hoi e hoopaa ia'u.
11 Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
A ina olelo au, Oiaio, e haule mai ka pouli maluna o'u, Alaila, e lilo no ka po i malamalama a puni au.
12 så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Aole hoi e hoonalo ka pouli i kekahi mea ia oe, Hoomalamalama mai ka po me he ao la: Ua like no ka pouli, ua like hoi ka malamalama.
13 Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
No ka mea, nau no i hooponopono i ko'u naau; A nau hoi i malama mai ia'u, ma ka opu o ko'u makuwahine.
14 Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
E mililani aku au ia oe, No ka mea, o kau hana kupanaha no wau a me ka makau; He kupanaha hoi kau mau hana, Ua ike pono no ko'u uhane.
15 Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
Aole i nalo ko'u kino ia oe, Ia'u i hanaia'i ma kahi malu, A kapili akamai ia malalo i ka honua.
16 som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Ike mai no kou mau maka i ko'u opuu ana; A pau no hoi i ke kakauia iloko o kau buke, Na mea o'u i hooponoponoia'i mahope, Ia manawa, aole kekahi o ia mau mea.
17 Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
A ia'u hoi, nani ka waiwai o kou mau manao, e ke Akua! Nani hoi ka lehulehu o ko lakou mau haina!
18 Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
Ina e helu wau, ua oi aku ko lakou kinikini mamua o ke one: Ia'u e ala'i, ua mau loa no au me oe.
19 Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
E pepehi io mai no oe i ka poe hewa, e ke Akua; E na kanaka koko, e hele aku oukou, mai o'u aku nei.
20 de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
Ka poe olelo hewa aku ia oe, Ua hookieide kou poe enemi ma ka lapuwale.
21 Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
E Iehova, aole anei au i inaina aku i ka poe inaina ia oe? A hoopailua hoi i ka poe ala ku e ia oe?
22 med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
Ua inaina aku au ia lakou, me ka inaina hemolele; He poe enemi lakou no'u.
23 Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
E huli mai oe ia'u, e ke Akua, a e ike i ko'u naau; E hoao mai oe ia'u, a e ike i ko'u manao.
24 Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!
E nana mai hoi ina paha he aoao hewa iloko o'u, A e alakai ia'u ma ka aoao ola loa.
