Salme 132

1 (Sang til Festrejserne.) HERRE, kom David i Hu for al hans møje,

Orin fún ìgòkè. Olúwa, rántí Dafidi nínú gbogbo ìpọ́njú rẹ̀.

2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:

Ẹni tí ó ti búra fún Olúwa, tí ó sì ṣe ìlérí fún alágbára Jakọbu pé.

3 "Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op på mit Leje,

Nítòótọ́, èmi kì yóò wọ inú àgọ́ ilé mi lọ, bẹ́ẹ̀ èmi kì yóò gun orí àkéte mi.

4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlåg Hvile,

Èmi kì yóò fi oorun fún ojú mi, tàbí òògbé fún ìpéǹpéjú mi,

5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!"

títí èmi ó fi rí ibi fún Olúwa, ibùjókòó fún alágbára Jakọbu.

6 "Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den på Ja'ars Mark;

Kíyèsi i, àwa gbúròó rẹ̀ ni Efrata: àwa rí i nínú oko ẹgàn náà.

7 lad os gå hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!"

Àwa ó lọ sínú àgọ́ rẹ̀: àwa ó máa sìn níbi àpótí ìtìsẹ̀ rẹ̀

8 HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!

Olúwa, dìde sí ibi ìsinmi rẹ: ìwọ, àti àpótí agbára rẹ.

9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!

Kí a fi òdodo wọ àwọn àlùfáà rẹ: kí àwọn ènìyàn mímọ́ rẹ kí ó máa hó fún ayọ̀.

10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!"

Nítorí tí Dafidi ìránṣẹ́ rẹ̀, má ṣe yí ojú ẹni òróró rẹ padà.

11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: "Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger på din Trone.

Olúwa ti búra nítòótọ́ fún Dafidi, Òun kì yóò yípadà kúrò nínú rẹ̀, nínú irú-ọmọ inú rẹ ni èmi ó gbé kalẹ̀ sí orí ìtẹ́ rẹ.

12 Såfremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal også deres Sønner sidde evindelig på din Trone!

Bí àwọn ọmọ rẹ̀ yóò bá pa májẹ̀mú mi mọ́ àti ẹ̀rí mi tí èmi yóò kọ́ wọn, àwọn ọmọ wọn pẹ̀lú yóò jókòó lórí ìtẹ́ rẹ láéláé.

13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:

Nítorí tí Olúwa ti yan Sioni: ó ti fẹ́ ẹ fún ibùjókòó rẹ̀.

14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.

Èyí ni ibi ìsinmi mi láéláé: níhìn-ín ni èmi yóò máa gbé: nítorí tí mo fẹ́ ẹ.

15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,

Èmi yóò bùkún oúnjẹ rẹ̀ púpọ̀púpọ̀: èmi yóò fi oúnjẹ tẹ́ àwọn tálákà rẹ̀ lọ́rùn.

16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.

Èmi yóò sì fi ìgbàlà wọ àwọn àlùfáà rẹ̀: àwọn ènìyàn mímọ́ rẹ̀ yóò máa hó fún ayọ̀.

17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.

Níbẹ̀ ni èmi yóò gbé mú ìwo Dafidi yọ̀, èmi ti ṣe ìlànà fìtílà kan fún ẹni òróró mi.

18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men på ham skal Kronen stråle!"

Àwọn ọ̀tá rẹ̀ ni èmi yóò fi ìtìjú wọ̀: ṣùgbọ́n lára òun tìkára rẹ̀ ni adé yóò máa gbilẹ̀.