< Salme 132 >

1 (Sang til Festrejserne.) HERRE, kom David i Hu for al hans møje,
Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:
Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
3 "Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op på mit Leje,
Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlåg Hvile,
I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!"
Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
6 "Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den på Ja'ars Mark;
Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 lad os gå hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!"
Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
8 HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!
Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!
Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!"
Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: "Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger på din Trone.
Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
12 Såfremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal også deres Sønner sidde evindelig på din Trone!
Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:
PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.
To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,
Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.
Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.
[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men på ham skal Kronen stråle!"
Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.

< Salme 132 >