Salme 132
1 (Sang til Festrejserne.) HERRE, kom David i Hu for al hans møje,
Oluyimba nga balinnya amadaala. Ayi Mukama jjukira Dawudi n’okubonaabona kwe yagumiikiriza kwonna.
2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:
Nga bwe yalayirira Mukama, ne yeeyama eri Katonda Ayinzabyonna, Katonda wa Yakobo,
3 "Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op på mit Leje,
ng’agamba nti, “Siriyingira mu nnyumba yange, wadde okulinnya ku kitanda kyange.
4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlåg Hvile,
Sirikkiriza tulo kunkwata newaakubadde okuzibiriza amaaso gange,
5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!"
okutuusa lwe ndimala okufunira Mukama ekifo; ekifo eky’okubeeramu ekya Katonda Ayinzabyonna, Katonda wa Yakobo.”
6 "Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den på Ja'ars Mark;
Laba, twakiwulirako mu Efulasa, ne tukizuula mu nnimiro ya Jaali.
7 lad os gå hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!"
Kale tugende mu kifo kye mw’abeera, tumusinzirize awali entebe y’ebigere bye.
8 HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!
Golokoka, Ayi Mukama, ogende mu kifo kyo mw’owummulira; ggwe n’Essanduuko yo ey’Endagaano, eraga obuyinza bwo.
9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!
Bakabona bo bambazibwe obutuukirivu, n’abatukuvu bo bayimbe n’essanyu.
10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!"
Ku lulwe Dawudi omuddu wo, tomugaana oyo gwe wafukako amafuta.
11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: "Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger på din Trone.
Mukama Katonda yalayirira Dawudi ekirayiro ekitaliggwaawo, era talikivaako. Kubanga yamugamba nti, “Omu ku batabani bo gwe ndituuza ku ntebe yo ey’obwakabaka.
12 Såfremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal også deres Sønner sidde evindelig på din Trone!
Batabani bo bwe banaakuumanga Endagaano yange n’ebiragiro byange bye nnaabayigirizanga, ne batabani baabwe nabo banaatuulanga ku ntebe yo ey’obwakabaka emirembe gyonna.”
13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:
Kubanga Mukama yalonda Sayuuni, nga kye yasiima okutuulangamu, n’agamba nti:
14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.
“Kino kye kifo mwe nnaawummuliranga emirembe gyonna; omwo mwe nnaatuulanga nga ndi ku ntebe ey’obwakabaka kubanga nkisiimye.
15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,
Nnaakiwanga omukisa ne nkiwa n’ebirungi, era n’abaavu baamu nnaabakkusanga ebyokulya.
16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.
Bakabona baakyo, obulokozi bunaabanga kyambalo kyabwe; n’abatukuvu baakyo banaayimbanga ennyimba ez’essanyu n’essanyu.
17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.
“Eyo gye ndyaliza batabani ba Dawudi obuyinza; ne muteekerawo ettabaaza olw’oyo gwe nayiwako amafuta.
18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men på ham skal Kronen stråle!"
Abalabe be ndibajjuza ensonyi, naye ye ndimwambaza engule ey’ekitiibwa ekingi.”
