< Salme 130 >

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til
Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?
Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.
Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,
Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.
Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,
At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

< Salme 130 >