Salme 130

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.