Salme 130

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,

και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.