Salme 130

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,

Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.