< Salme 130 >

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til
Gikan sa mga kahiladman, nagtuaw ako kanimo, Oh Jehova.
2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Ginoo, patalinghugi ang akong tingog: Papatalinghugi sa imong mga igdulungog Ang tingog sa akong mga pagpangaliyupo.
3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?
Kong ikaw, Jehova, magatimaan pa unta sa mga kasal-anan, Oh Ginoo, kinsa ba ang arang makabarug?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.
Apan adunay pagpasaylo diha kanimo, Aron ikaw takus gayud nga kahadlokan.
5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,
Nagahulat ako kang Jehova, ang akong kalag nagahulat, Ug sa iyang pulong milaum ako.
6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.
Ang akong kalag nagahulat sa Ginoo Labaw niadtong mga magbalantay nga nanagpaabut sa kabuntagon; Oo, labaw kay sa mga tawong-magbalantay nga nagapaabut sa kabuntagon.
7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Oh Israel, lumaum ka kang Jehova; Kay kang Jehova anaa ang mahigugmaong-kalolot, Ug kaniya anaa ang madagayaong pagtubos.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,
Ug siya magatubos sa Israel Gikan sa tanan niyang mga kasal-anan.

< Salme 130 >