< Salme 129 >

1 (Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
“Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
2 de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
“Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
6 blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
7 og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
8 Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"
Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

< Salme 129 >