Salme 129

1 (Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"