< Salme 129 >

1 (Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
Awit sa pagtungas. “Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako,” tugoti nga mosulti ang Israel.
2 de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
“Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako, apan wala pa gayod (sila) makabuntog kanako.
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
Ang magdadaro nagdaro sa akong likod; gipalaloman nila ang agi sa daro.
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
Matarong si Yahweh; putlon niya ang mga pisi sa mga daotan.
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
Hinaot nga maulawan silang tanan ug mangatras, kadtong nagdumot sa Zion.
6 blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
Hinaot nga mahisama (sila) sa sagbot nga anaa sa ibabaw sa balay nga mangalaya sa dili pa kini motag-as,
7 og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
nga dili na magpuno sa kamot sa magtitigom o sa dughan sa tawo nga magbugkos niini.
8 Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"
Hinaot nga kadtong moagi dili moingon, “Hinaot nga ang panalangin ni Yahweh maanaa kanimo; panalanginan ka namo sa ngalan ni Yahweh.”

< Salme 129 >