< Salme 127 >

1 (Sang til Festrejserne. Af Salomo.) Dersom HERREN ikke bygger huset, er Bygmestrenes Møje forgæves, dersom HERREN ikke vogter Byen, våger Vægteren forgæves.
Аще не Господь созиждет дом, всуе трудишася зиждущии: аще не Господь сохранит град, всуе бде стрегий.
2 Det er forgæves, I står årle op og går sent til Ro, ædende Sliddets Brød; alt sligt vil han give sin Ven i Søvne.
Всуе вам есть утреневати: востанете по седении ядущии хлеб болезни, егда даст возлюбленным Своим сон.
3 Se, Sønner er HERRENs Gave, Livsens Frugt er en Løn.
Се, достояние Господне сынове, мзда плода чревняго.
4 Som Pile i Krigerens Hånd er Sønner, man får i sin Ungdom.
Яко стрелы в руце сильнаго, тако сынове оттрясенных.
5 Salig den Mand, som fylder sit Kogger med dem; han beskæmmes ej, når han taler med Fjender i Porten.
Блажен, иже исполнит желание свое от них: не постыдятся, егда глаголют врагом своим во вратех.

< Salme 127 >