< Salme 124 >

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -
Kong dili pa si Jehova maoy kakapig namo, Ipasulti sa Israel karon,
2 havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;
Kong dili pa si Jehova maoy kadapig namo, Sa diha nga ming-alsa ang mga tawo batok kanamo;
3 så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
Nan (sila) minglamoy na unta kanamo nga mga buhi, Sa diha nga misilaub ang ilang kaligutgut batok kanamo:
4 så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,
Nan minglunop na unta kanamo ang mga tubig, Ang baha mibanlas na unta ibabaw sa among kalag;
5 over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.
Nan mingsalanap na unta sa ibabaw sa among kalag ang mga tubig nga palabilabihon.
6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
Dalayegon si Jehova, Nga wala magtugyan kanamo ingon nga tulokbonon ngadto sa ilang mga ngipon.
7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
Ang among kalag giluwas ingon sa langgam nga gikan sa lit-ag sa mga mangangayam: Ang lit-ag nabungkag, ug kami gipalingkawas.
8 Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.
Ang among tabang anaa sa ngalan ni Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.

< Salme 124 >