< Salme 124 >
1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -
“Kung wala pa modapig si Yahweh kanato,” tugoti ang Israelita nga mosulti karon,
2 havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;
“kung wala pa modapig si Yahweh kanato sa dihang ang atong mga kaaway mitungha batok kanato,
3 så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
gilamoy na unta kita nila nga buhi sa dihang misilaob ang ilang kaligutgot kanato.
4 så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,
Gibanlas na unta kita sa tubig; nalapawan na unta kita sa baha.
5 over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.
Nalumos na unta kita sa sulog nga tubig.”
6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
Dalaygon si Yahweh, nga wala mitugot nga wataswatason kita pinaagi sa ilang mga ngipon.
7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
Sama kita sa mga langgam nga nakaikyas sa lit-ag sa mga mangangayam; ang lit-ag naguba, ug kita nakaikyas.
8 Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.
Ang atong panabang anaa kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.