< Salme 122 >

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"
Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.
Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!
Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.
Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.

< Salme 122 >