Salme 122

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.