< Salme 122 >

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"
سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»۱
2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!۲
3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،۳
4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.۴
5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.۵
6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.۶
7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.۷
8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.۸
9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.۹

< Salme 122 >