Salme 122

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.