Salme 122

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

Abụ nrigo, nke Devid. Aṅụrịrị m ọṅụ mgbe ha sị m, “Ka anyị gaa nʼụlọnsọ Onyenwe anyị.”

2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Ụkwụ anyị eguzola ugbu a nʼọnụ ụzọ ama gị niile, gị obodo Jerusalem.

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

E wuru Jerusalem dịka obodo a chịkọtara ọnụ nke ọma.

4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

Ọ bụ ebe ahụ ka ebo niile na-arịgo, bụ ebo niile nke Onyenwe anyị, ịbụku aha Onyenwe anyị abụ dịka iwu o nyere ndị Izrel si dị.

5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Nʼebe ahụ ka ocheeze niile nke ikpe ikpe dị, bụ ocheeze niile nke ezinaụlọ Devid.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Kpeenụ ekpere maka udo Jerusalem: “Ka ndị niile hụrụ gị nʼanya nọọ nʼudo.

7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

Ka udo dịrị nʼime mgbidi gị niile nchekwa dịrịkwa nʼime ebe nche gị niile e wusiri ike.”

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Nʼihi ụmụnne m na ndị enyi m, ana m ekwu okwu sị, “Udo dịrị gị.”

9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

Nʼihi ụlọ Onyenwe anyị, Chineke anyị, aga m achọ ọganihu gị.