Salme 122

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου·

2 Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ·

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού.

4 thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ, διά να δοξολογήσωσι το όνομα του Κυρίου.

5 Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Διότι εκεί ετέθησαν θρόνοι διά κρίσιν, οι θρόνοι του οίκου του Δαβίδ.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Ζητείτε την ειρήνην της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχώσιν οι αγαπώντές σε.

7 Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

Ας ήναι ειρήνη εις τα τείχη σου, αφθονία εις τα παλάτιά σου.

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Ένεκεν των αδελφών μου και των πλησίον μου, θέλω λέγει τώρα, Ειρήνη εις σέ·

9 for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

Ένεκεν του οίκου Κυρίου του Θεού ημών, θέλω ζητεί το καλόν σου.