< Salme 120 >

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
Nkunga wuyimbudulu mu nzila yikuendila ku nzo Yave. Nditela Yave mu ziphasi ziama ayi niandi wupheni mvutu.
2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
Wuphukisa, a Yave, mu bididi bi luvunu ayi mu ludimi luidi mayuya.
3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
Mbi kalenda kuvangila ayi mbi kalenda buela, ludimi luidi mayuya e?
4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
Wela kuvana thumbudulu mu madionga ma kinuani malengulu bumboti; mu makala ma mbazu, ma nungu-tsendi,
5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
mabienga kuidi minu bu ndilembo vuandi ku Metsiseki; bu ndieti zingila mu zinzo zi ngoto zi Kedali.
6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
Mu bilumbu biwombo ndizingila va khatitsika batu bobo banlendanga ndembama.
7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!
Minu ndidi mutu wu ndembama; vayi minu yoluka, buna bawu beka yindula mvita.

< Salme 120 >