Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!