Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.