Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

۱ سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

۲ ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

۳ چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

۴ تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

۵ وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

۶ چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

۷ من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.