Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز.

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز!

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم.

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن.