Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Nyanyian ziarah. Dalam kesesakanku aku berseru kepada TUHAN dan Ia menjawab aku:

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

"Ya TUHAN, lepaskanlah aku dari pada bibir dusta, dari pada lidah penipu."

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Apakah yang diberikan kepadamu dan apakah yang ditambahkan kepadamu, hai lidah penipu?

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Panah-panah yang tajam dari pahlawan dan bara kayu arar.

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Celakalah aku, karena harus tinggal sebagai orang asing di Mesekh, karena harus diam di antara kemah-kemah Kedar!

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Cukup lama aku tinggal bersama-sama dengan orang-orang yang membenci perdamaian.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Aku ini suka perdamaian, tetapi apabila aku berbicara, maka mereka menghendaki perang.