Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.