Salme 120

1 (Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Een bedevaartslied. Tot Jahweh riep ik in mijn nood, En Hij heeft mij verhoord.

2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

Verlos mij, Jahweh, van leugenlippen En lastertongen!

3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Wat kan een lastertong u al brengen, En wat er nog bij doen:

4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Scherpgepunte oorlogspijlen, Met gloeiende houtskool!

5 Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Wee mij, dat ik moet toeven In de tenten van Mésjek, En dat ik moet wonen In de tenten van Kedar!

6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Reeds te lang leef ik samen Met vredeverstoorders;

7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Als ìk over vrede wil spreken, Zoeken zij strijd!