Salme 12

1 (Til sangmesteren. Efter den ottende. En salme af David.) HERRE, hjælp, thi de fromme er borte, svundet er Troskab blandt Menneskens Børn;

Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

2 de taler Løgn, den ene til den anden, med svigefulde Læber og tvedelt Hjerte.

Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

3 Hver svigefuld Læbe udrydde HERREN, den Tunge, der taler store Ord,

Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.

4 dem, som siger: "Vor Tunge gør os stærke, vore Læber er med os, hvo er vor Herre?"

Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

5 "For armes Nød og fattiges Suk vil jeg nu stå op", siger HERREN, "jeg frelser den, som man blæser ad."

Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.

6 HERRENs Ord er rene Ord, det pure, syvfold lutrede Sølv.

Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

7 HERRE, du vogter os, værner os evigt mod denne Slægt.

Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

8 De gudløse færdes frit overalt, når Skarn ophøjes blandt Menneskens Børn.

Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.