Salme 12

1 (Til sangmesteren. Efter den ottende. En salme af David.) HERRE, hjælp, thi de fromme er borte, svundet er Troskab blandt Menneskens Børn;

Untuk pemimpin biduan. Menurut lagu: Yang kedelapan. Mazmur Daud. Tolonglah kiranya, TUHAN, sebab orang saleh telah habis, telah lenyap orang-orang yang setia dari antara anak-anak manusia.

2 de taler Løgn, den ene til den anden, med svigefulde Læber og tvedelt Hjerte.

Mereka berkata dusta, yang seorang kepada yang lain, mereka berkata dengan bibir yang manis dan hati yang bercabang.

3 Hver svigefuld Læbe udrydde HERREN, den Tunge, der taler store Ord,

Biarlah TUHAN mengerat segala bibir yang manis dan setiap lidah yang bercakap besar,

4 dem, som siger: "Vor Tunge gør os stærke, vore Læber er med os, hvo er vor Herre?"

dari mereka yang berkata: "Dengan lidah kami, kami menang! Bibir kami menyokong kami! Siapakah tuan atas kami?"

5 "For armes Nød og fattiges Suk vil jeg nu stå op", siger HERREN, "jeg frelser den, som man blæser ad."

Oleh karena penindasan terhadap orang-orang yang lemah, oleh karena keluhan orang-orang miskin, sekarang juga Aku bangkit, firman TUHAN; Aku memberi keselamatan kepada orang yang menghauskannya.

6 HERRENs Ord er rene Ord, det pure, syvfold lutrede Sølv.

Janji TUHAN adalah janji yang murni, bagaikan perak yang teruji, tujuh kali dimurnikan dalam dapur peleburan di tanah.

7 HERRE, du vogter os, værner os evigt mod denne Slægt.

Engkau, TUHAN, yang akan menepatinya, Engkau akan menjaga kami senantiasa terhadap angkatan ini.

8 De gudløse færdes frit overalt, når Skarn ophøjes blandt Menneskens Børn.

Orang-orang fasik berjalan ke mana-mana, sementara kebusukan muncul di antara anak-anak manusia.