Salme 12

1 (Til sangmesteren. Efter den ottende. En salme af David.) HERRE, hjælp, thi de fromme er borte, svundet er Troskab blandt Menneskens Børn;

Tumulongka, O Yahweh, ta nagpukaw dagiti nadiosan; awanen dagiti napudno.

2 de taler Løgn, den ene til den anden, med svigefulde Læber og tvedelt Hjerte.

Agibagbaga ti tunggal maysa iti parbo a sasao iti kaarrubana; agsasao ti tunggal maysa nga addaan iti managpasablog a dila ken manangallilaw a puso.

3 Hver svigefuld Læbe udrydde HERREN, den Tunge, der taler store Ord,

O Yahweh, putdem dagiti amin a managpasablog a bibig, tunggal dila a mangipabpablaak iti nalabes a banbanag.

4 dem, som siger: "Vor Tunge gør os stærke, vore Læber er med os, hvo er vor Herre?"

Dagitoy dagiti nagkuna, “Agballigikami babaen kadagiti dilami. No agsaokami, siasino ti makabael a mangituray kadakami?”

5 "For armes Nød og fattiges Suk vil jeg nu stå op", siger HERREN, "jeg frelser den, som man blæser ad."

Gapu iti kinaranggas a maibusor kadagiti napanglaw, gapu iti as-asug dagiti agkasapulan, bumangonakto,” kuna ni Yahweh. “Ipaaykonto ti kinatalged a kalkalikagumanda.”

6 HERRENs Ord er rene Ord, det pure, syvfold lutrede Sølv.

Nasin-aw dagiti sasao ni Yahweh, kasla pirak a napadalus iti naminpito iti maysa nga orno iti rabaw ti daga.

7 HERRE, du vogter os, værner os evigt mod denne Slægt.

Sika ni Yahweh! Salsalaknibam ida. Ay-aywanam dagiti nadiosan a tattao manipud iti daytoy nadangkes a kaputotan ken iti agnanayon.

8 De gudløse færdes frit overalt, når Skarn ophøjes blandt Menneskens Børn.

Magna dagiti nadangkes iti tunggal suli no maitan-ok ti kinadakes kadagiti annak dagiti tattao.