< Salme 119 >
1 Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
Ka hari te hunga he tapatahi nei i te ara, e haere nei i te ture a Ihowa.
2 Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
Ka hari te hunga e mau ana ki ana whakaaturanga; e whakapaua ana o ratou ngakau ki te rapu i a ia.
3 de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
Ae, e kore ratou e mahi i te kino; e haere ana ratou i ana ara.
4 Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
Kua oti matou te whakahau ki au akoranga, kia ata puritia e matou.
5 O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
Aue, me i whakatikaia toku ara ki te pupuri i au akoranga!
6 Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
Ko reira ahau ka kore ai e whakama: i ahau ka whai whakaaro nei ki au whakahau katoa.
7 Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
Ka whakamoemiti ahau ki a koe i runga i te ngakau tika, ina ako ahau i au whakaritenga tika.
8 Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
Ka puritia e ahau au tikanga: kaua ahau e whakarerea rawatia.
9 Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
He aha te mea e ma ai i te taitamariki tona ara? kia rite ki tau kupu tana whakamaharatanga iho.
10 Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Kua whakapaua e ahau toku ngakau ki te rapu i a koe: kaua ahau e tukua kia kotiti ke i au whakahau.
11 Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
Kua whakatakotoria e ahau tau kupu ki roto ki toku ngakau, kei hara ahau ki a koe.
12 Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
E Ihowa, ka whakapaingia koe: whakaakona ahau ki au tikanga.
13 Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
Kua whakapuakina e oku ngutu nga whakaritenga katoa a tou mangai.
14 Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
Ko toku koa i te ara o au whakaaturanga, me te mea mo nga taonga katoa.
15 Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
Ka whakaaroaro ahau ki au ako, a ka whai mahara ki au huarahi.
16 I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
He oranga ngakau ki ahau au tikanga: e kore ahau e wareware ki tau kupu.
17 Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
Kia atawhai ki tau pononga, kia ora ai ahau; kia puritia ai hoki tau kupu.
18 Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
Whakatirohia oku kanohi kia kite ai ahau i nga mea whakamiharo i roto i tau ture.
19 Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
He manene ahau i runga i te whenua: kaua au whakahau e huna ki ahau.
20 Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
Ka ngawha toku wairua i te matenui atu ki au whakaritenga i nga wa katoa.
21 Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
Kua riria e koe te hunga whakakake kua oti nei te kanga, e kotiti ke nei i au whakahau.
22 Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
Parea atu i ahau te tawai me te whakahawea: kua mau hoki ahau ki au whakaaturanga.
23 Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
I noho ano hoki nga rangatira ki te korero kino moku: otira e whakaaro ana tau pononga ki au tikanga.
24 Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
Ko au whakaaturanga ano toku oranga ngakau, oku hoa whakatakoto whakaaro.
25 I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
Piri tonu toku wairua ki te puehu; whakahauoratia ahau kia rite ki atu kupu.
26 Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
I whakaaturia e ahau oku ara, a whakahoki kupu ana koe ki ahau: whakaakona ahau ki au tikanga.
27 Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
Meinga ahau kia matau ki te ara o au ako: kia whakaaroaro ai ahau ki au mahi whakamiharo.
28 Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
E maturuturu iho ana toku wairua i te pouri: kia rite ki tau kapu tau whakau ake i ahau.
29 Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
Whakamataratia atu i ahau te ara o te teka: kia atawhai mai hoki, a homai tau ture.
30 Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
Kua whiriwhiria e ahau te ara o te pono: ka waiho e ahau au whakaritenga ki toku aroaro.
31 Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
Piri tonu ahau ki au whakaaturanga: e Ihowa, kei whakama ahau.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
Ka oma ahau i te ara o au whakahau, ina whakanuia e koe toku ngakau.
33 Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
E Ihowa, whakaakona ahau ki te ara o au tikanga: a ka mau i ahau taea noatia te mutunga.
34 Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
Homai he matauranga ki ahau, a ka mau i ahau tau ture; ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri.
35 Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
Meinga ahau kia haere i te ara o au whakahau; ko taku hoki tena e whakaahuareka nei.
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
Whakaangahia toku ngakau ki au whakaaturanga; kaua hoki ki te apo.
37 Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
Whakatahuritia ketia oku kanohi kei kite i te horihori: whakahauorangia ahau i tau ara.
38 Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
Whakapumautia tau kupu ki tau pononga, e wehi nei ki a koe.
39 Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
Parea atu toku tawainga, e wehi nei ahau: he pai hoki au whakaritenga.
40 Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
Nana, kua matenui ahau ki au ako: whakahauorangia ahau i runga i tou tika.
41 Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
Kia puta ano au mahi tohu ki ahau, e Ihowa: ara tau whakaoranga, kia rite ki tau kupu.
42 så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
Penei ka whai kupu maku ki toku kaitawai; noku ka whakawhirinaki ki tau kupu.
43 Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
Kaua e tangohia rawatia i toku mangai te kupu o te pono: e tumanako nei hoki ahau ki au whakaritenga.
44 Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
Penei ka puritia e ahau tau ture ake ake.
45 jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
A ka haereere noa ahau; kua rapua hoki e ahau au akoranga.
46 Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
Ka korerotia ano e ahau au whakaaturanga ki te aroaro o nga kingi, e kore ano e whakama.
47 jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
A ka waiho e ahau hei oranga ngakau moku au whakahau e aroha nei ahau.
48 jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
Ka toro atu hoki oku ringa ki au whakahau e aroha nei ahau, ka whakaaroaro ano ki au tikanga.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
Maharatia te kupu ki tau pononga, no te mea kua meinga ahau e koe kia tumanako atu.
50 Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
Ko toku oranga ngakau tenei i ahau e tangi nei: na tau kupu nei hoki ahau i whakahauora.
51 De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
Nui rawa te whakahi ki ahau o te hunga whakakake: heoi kihai ahau i peka ke i tau ture.
52 Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
I mahara ahau ki au whakaritenga, e Ihowa, o tua iho; a marie ana toku ngakau.
53 Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
Mau pu ahau i te pawera, mo te hunga kino kua whakarere nei i tau ture.
54 Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
Ko au tikanga aku e himene ai i te whare i noho manene ai ahau.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
I mahara ahau ki tou ingoa i te po, e Ihowa: a puritia ana e ahau tau ture.
56 Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
I ahau tenei, he mau noku ki au ako.
57 Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
Ko Ihowa toku wahi: kua mea nei ahau, ka pupuri ahau i au kupu.
58 Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
I whakapaua toku ngakau ki te inoi ki a koe kia pai mai: kia rite ki tau kupu tau mahi tohu ki ahau.
59 Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
I whakaaro ahau ki oku ara: a anga ana oku waewae ki au whakaaturanga.
60 Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
I hohoro ahau, a kihai i whakaroa ki te pupuri i au whakahau.
61 De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
Karapotia putia ana ahau e nga here a te hunga kino: kihai ia ahau i wareware ki tau ture.
62 Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
I waenganui po ka ara ahau ki te whakawhetai ki a koe mo au whakaritenga tika.
63 Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
He hoa ahau no te hunga katoa e wehi ana i a koe; no te hunga ano e pupuri ana i au ako.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Ki tonu, e Ihowa, te whenua i tau mahi tohu: whakaakona ahau ki au tikanga.
65 Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
Pai rawa tau hanga ki tau pononga, e Ihowa; rite tonu ki tau kupu.
66 Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
Whakaakona ahau ki te ngarahu pai, ki te matauranga: kua whakapono hoki ahau ki au whakahau.
67 For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
I ahau kiano i whakawhiua, i he ahau: tena ko tenei ka puritia e ahau tau kupu.
68 God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
He pai koe, he pai hoki au mahi: whakaakona ahau ki au tikanga.
69 De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
Kua titoa e te hunga whakakake he teka moku: ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri i au ako.
70 Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
He ngako rawa to ratou ngakau, koia ano kei te taupa: ko ahau ia, he oranga ngakau ki ahau tau ture.
71 Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
Marie ano ahau kia pehia e te pouri; i ako ai ahau i au tikanga.
72 Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
Ko te ture a tou mangai pai ke atu ki ahau i nga mano o te koura, o te hiriwa.
73 Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
Na ou ringa ahau i hanga, i whakawhaiahua: homai he matauranga ki ahau, kia ako ai ahau ki au whakahau.
74 De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
Ka hari te hunga e wehi ana i a koe ina kite i ahau: noku i tumanako ki tau kupu.
75 HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
E matau ana ahau, e Ihowa, he tika au whakaritenga; a he pono nou i pehia ai toku ngakau e koe.
76 Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
Tena ra, waiho tau mahi tohu hei whakamarie moku; kia rite ki tau kupu ki tau pononga.
77 Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
Kia puta ki ahau au mahi aroha, kia ora ai ahau; ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
78 Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
Kia whakama te hunga whakakake; no te mea kahore he take i he ai ta ratou hanga ki ahau; ko ahau ia ka whakaaroaro ki au akoranga.
79 Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
Ko te hunga e wehi ana ki a koe me anga ki ahau, a ka mohio ratou ki au whakaaturanga.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
Kia tapatahi toku ngakau ki au tikanga; kei whakama ahau.
81 Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
E matenui ana toku wairua ki tau whakaoranga: otiia ka tumanako ahau ki tau kupu.
82 Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
Matawaia ana oku kanohi, he meatanga ki tau kupu, i ahau e mea ana, Ahea koe whakamarie ai i ahau?
83 Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
Kua rite nei hoki ahau ki te koki i roto i te paoa: he ahakoa e kore ahau e wareware ki au tikanga.
84 Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
E hia nga ra o tau pononga? a hea koe whakarite whakawa ai mo te hunga e tukino nei i ahau?
85 De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
Kua keri poka te hunga whakakake moku; he mea kahore e rite ki tau ture.
86 Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
Pono tonu au whakahau katoa: e tukino takekore ana ratou i ahau; awhinatia mai ahau.
87 De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
Wahi iti kua moti ahau i a ratou i runga i te whenua: otira kihai i mahue i ahau au akoranga.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
Kia rite ki tou aroha tau whakahauora i ahau: a ka puritia e ahau nga whakaaturanga a tou mangai.
89 HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
Pumau tonu tau kupu, e Ihowa, ake ake i runga i te rangi.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
Kei nga whakatupuranga katoa tou pono: whakaungia ana e koe te whenua, a e tu nei ano.
91 Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
E tu nei ano inaianei, pera tonu me tau i whakarite ai, he pononga hoki nga mea katoa nau.
92 Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
Me kaua tau ture hei oranga mo toku ngakau, kua ngaro ahau i reira i toku auetanga.
93 Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
E kore rawa ahau e wareware ki au ako, he mea whakahauora hoki nau ena i ahau.
94 Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
Nau ahau, mau ahau e whakaora: kua rapua hoki e ahau au ako.
95 De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
Kua tatari te hunga kino ki ahau kia whakamatea: ka whakaaro ia ahau ki au whakaaturanga.
96 For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
Kua kitea e ahau te mutunga o nga mea tino tika katoa: he whanui rawa ia tau whakahau.
97 Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
Ano toku aroha ki tau ture! Ko taku tena e whakaaroaro ai i te roa o te ra.
98 Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
Nau i hira ake ai oku whakaaro i o oku hoariri, na au whakahau, e piri tonu nei ki ahau.
99 Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
Nui atu oku mahara i o oku kaiwhakaako katoa: noku i whakaaroaro tonu ki au whakaaturanga.
100 Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
Tera atu toku mohio i to nga kaumatua, no te mea i pupuri ahau i au ako.
101 Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
Kua kaiponuhia mai e ahau oku waewae i nga ara kino katoa, kia pupuri ai ahau i tau kupu.
102 Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
Kihai ahau i titaha i au whakaritenga; nau hoki ahau i ako.
103 Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
Ano te reka o au kupu ki toku ngao; ae ra, reka atu i te honi ki toku mangai.
104 Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
Na au ako ahau i whai mohio ai: na reira ahau i kino ai ki nga ara teka katoa.
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
He rama tau kupu ki oku waewae, he marama ki toku ara.
106 Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
Kua oati ahau, a ka whakamana ano e ahau: kia puritia e ahau au whakaritenga tika.
107 Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
He nui te mamae o toku ngakau: whakahauorangia ahau, e Ihowa, kia rite ki tau kupu.
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
Manakohia, e Ihowa, nga ohaohatanga a toku mangai, whakaakona hoki ahau ki au whakaritenga.
109 Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
Kei toku ringa tonu toku wairua, heoi kahore ahau e wareware ki tau ture.
110 De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
Kua whakatakotoria e te hunga kino he mahanga moku: heoi kahore ahau i peka ke i au ako.
111 Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
Ka waiho e ahau au whakaaturanga hei kainga tupu moku ake ake: ko toku koanga ngakau hoki ena.
112 Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
Kua whakaanga e ahau toku ngakau ki te mahi tonu i au tikanga: a te mutunga ra ano.
113 Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
E kino ana ahau ki te hunga whakaaro ruarua; ko tau ture ia taku e aroha ai.
114 Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
Ko toku piringa koe, ko toku whakangungu rakau: e tumanako ana ahau ki tau kupu.
115 Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
Mawehe atu i ahau, e te hunga kino; ka whakaritea hoki e ahau nga whakahau a toku Atua.
116 Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
Kia rite ki tau kupu tau tautoko ake i ahau, kia ora ai ahau: kaua hoki ahau e tukua kia whakama ki taku e tumanako atu nei.
117 Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
Tautokona ake ahau, kia ora ai ahau, a ka whai whakaaro tonu ahau ki au tikanga.
118 Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
Kua whakahaweatia e koe te hunga katoa e kotiti ke ana i au tikanga; he horihori hoki to ratou tinihanga.
119 For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Ka whakakahoretia e koe te hunga kino katoa o te whenua, ano he para mata: koia ahau i aroha ai ki au whakaaturanga.
120 Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
Wiri ana oku kikokiko i te wehi ki a koe; e mataku ana hoki ahau ki au whakaritenga.
121 Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
He whakawa tika, he tika taku mahi: kaua ahau e tukua ki oku kaitukino.
122 Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
Ko koe hei tuara mo tau pononga mo te pai: kei tukinotia ahau e te hunga whakakake.
123 Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
Matawaia ana oku kanohi i te meatanga ki tau whakaora, ki te kupu hoki o tau tika.
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
Kia rite ki tou aroha tau mahi ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
125 Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
He pononga ahau nau; homai he mahara ki ahau, kia matau ai ki au whakaaturanga.
126 Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
Kua rite te wa hei mahinga ma Ihowa; kua whakakahoretia hoki e ratou tau ture.
127 Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
Na reira i arohaina rawatia ai e ahau au whakahau i te koura, ae, i te tino koura.
128 Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
Na reira tika tonu ki ahau au ako katoa mo nga mea katoa: kino iho ano ahau ki nga ara teka katoa.
129 Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
He mea whakamiharo au whakaaturanga: i mau ai toku wairua ki reira.
130 Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
Ko te whakapuakanga o au kupu he homai marama; na reira i homai he mahara ki nga kuware.
131 Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
I hamama toku mangai, i kihakiha: he matenui noku ki au whakahau.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
Tahuri mai ki ahau, tohungia hoki ahau: kia rite ki tau hanga ki te hunga e aroha ana ki tou ingoa.
133 Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
Whakatikaia oku hikoinga ki runga i tau kupu: kaua hoki tetahi he e tukua hei rangatira moku.
134 Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
Whakaorangia ahau i te tukino a te tangata: a ka puritia e ahau au ako.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
Kia marama mai tou mata ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
136 Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
Heke noa nga awa wai o oku kanohi; mo ratou kahore i pupuri i tau ture.
137 Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
He tika koe, e Ihowa, he tika ano au whakaritenga.
138 Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
He tika, he pono rawa au whakaaturanga i whakahaua mai e koe.
139 Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
Ka ngaro ahau i toku ngakau whakapuke, mo au kupu ka wareware nei i oku hoariri.
140 Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
Hore rawa he para o tau kupu: koia i arohaina ai e tau pononga.
141 Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
He iti ahau, e whakahaweatia ana: heoi kahore ahau e wareware ki au ako.
142 Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
He tika pumau tonu tou tika; he pono hoki tau ture.
143 Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
Kua pa mai ki ahau te pouri me te mamae: ko au whakahau ia toku oranga ngakau.
144 Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
Pumau tonu te tika o au whakaaturanga: homai he mahara ki ahau, a ka ora ahau.
145 Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
I whakapaua toku ngakau ki te karanga; whakahokia mai he kupu ki ahau, e Ihowa; ka mau i ahau au tikanga.
146 Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
I karanga ahau ki a koe: whakaorangia ahau, a ka puritia e ahau au whakaaturanga.
147 Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
Kiano te ata i puao noa, kua karanga ahau: i tumanako ahau ki au kupu.
148 Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
I hohoro oku kanohi i nga mataaratanga ki te whakaaroaro ki tau kupu.
149 Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
Whakarongo ki toku reo, kia rite ki tou aroha: kia rite, e Ihowa, ki tau i whakarite ai tau whakahauora i ahau.
150 De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
E whakatata mai ana te hunga e whai ana i te whanoke: kei tawhiti atu ratou i tau ture.
151 Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
E tata ana mai koe, e Ihowa: he pono katoa au whakahau.
152 For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
Nonamata ahau i matau ai ki au whakaaturanga, he mea whakapumau nau no tua whakarere.
153 Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
Whakaaro mai ki toku mate, a whakaorangia ahau: kahore hoki ahau e wareware ki tau ture.
154 Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
Tohea taku tohe, whakaorangia hoki ahau: kia rite ki tau kupu tau whakahauoranga i ahau.
155 Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
Kei tawhiti atu i te hunga kino te whakaoranga: kahore hoki ratou e rapu ki au tikanga.
156 Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
E Ihowa, he nui au mahi tohu: kia rite ki au whakaritenga tau whakahauora i ahau.
157 Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
He tokomaha oku kaitukino, oku hoariri: heoi kahore ahau i peka ke i au whakaaturanga.
158 Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
I kite ahau i nga kaimahi i te kino, a pouri iho: no ratou kahore e pupuri i tau kupu.
159 Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
Tirohia mai toku aroha ki au ako: kia rite ki tou aroha, e Ihowa, tau whakahauora i ahau.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
Ko te huinga katoatanga o tau kupu he pono; pumau katoa anao au whakaritenga tika ake ake.
161 Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
Hore he rawa i tukinotia ai ahau e nga rangatira: otiia e wehi ana toku ngakau i tau kupu.
162 Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
E hari ana ahau ki tau kupu: ano he tangata kua whiwhi ki te taonga nui.
163 Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
E kino ana ahau, e whakarihariha ana ki te korero teka: ko tau ture ia taku i aroha ai.
164 Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
Takiwhitu aku whakamoemiti ki a koe i te ra tahi mo au whakaritenga tika.
165 Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
He rangimarie nui to te hunga e aroha ana ki tau ture: e kore hoki o ratou waewae e tutuki.
166 Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
A kua tumanako ahau ki tau whakaora, e Ihowa, kua mahi ahau i au whakahau.
167 Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
Kua puritia e toku wairua au whakaaturanga, ae, e arohaina nuitia ana e ahau.
168 Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
Kua puritia e ahau au ako me au whakaaturanga: kei tou aroaro hoki oku ara katoa.
169 Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
Tukua atu taku tangi kia tata atu ki tou aroaro, e Ihowa: homai he mahara ki ahau, kia rite ki tau kupu.
170 Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
Kia tae atu taku inoi ki tou aroaro: kia rite ki tau kupu whakaora i ahau.
171 Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
Kia whakapuaki oku ngutu i te whakamoemiti: e whakaako ana hoki koe i ahau ki au tikanga.
172 Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
Ma toku arero e korero tau kupu: he tika hoki au whakahau katoa.
173 Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
Kia rite tou ringa ki te awhina i ahau; kua whiriwhiria hoki e ahau ko au ako.
174 Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
Kua matenui ahau ki tau whakaora, e Ihowa: ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
175 Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
Kia ora toku wairua, a ka whakamoemiti ia ki a koe: kia awhinatia hoki ahau e au whakaritenga.
176 Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
Kua kotiti ke ahau me he hipi ngaro: rapua tau pononga, kahore hoki ahau e wareware ki au whakahau.