Salme 119
1 Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە ڕێگایان تەواوە، ئەوانەی بەپێی فێرکردنی یەزدان دەڕۆن. |
2 Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە یاساکەی پەیڕەو دەکەن، بە هەموو دڵەوە ڕوو لە خودا دەکەن. |
3 de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
| هەروەها خراپە ناکەن و بە ڕێگای ئەودا دەڕۆن. |
4 Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
| تۆ ڕێنماییەکانت داوە، بۆ ئەوەی خەڵک بە تەواوی گوێڕایەڵی بن. |
5 O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
| خۆزگە ڕێگاکانم بچەسپابوونایە لە بەجێگەیاندنی فەرزەکانت! |
6 Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
| ئەو کاتە شەرمەزار نەدەبووم، کە دەمڕوانییە هەموو ڕاسپاردەکانت. |
7 Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
| بە دڵی پاکەوە ستایشت دەکەم، کاتێک فێری حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. |
8 Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
| فەرزەکانت بەجێدەهێنم، بە تەواوی وازم لێ مەهێنە. |
9 Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
| گەنج بە چی هەڵسوکەوتی خۆی بێگەرد دەکات؟ بە پاراستنی وشەکانت. |
10 Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
| بە هەموو دڵەوە ڕوو لە تۆ دەکەم، مەهێڵە لە ڕاسپاردەکانت گومڕابم. |
11 Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
| وشەکانی تۆم لەناو دڵم شاردووەتەوە، تاکو لە دژی تۆ گوناه نەکەم. |
12 Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
| ئەی یەزدان، ستایش بۆ تۆ! فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. |
13 Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
| بە لێوەکانی خۆم، باسی هەموو حوکمەکانی دەمی تۆ دەکەم. |
14 Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
| بە پەیڕەوکردنی یاساکانت شاد دەبم، وەک کەسێک سامانێکی زۆر دەبینێتەوە. |
15 Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
| لە ڕێنماییەکانت ورد دەبمەوە، چاو دەبڕمە ڕێگاکانت. |
16 I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
| بە فەرزەکانت دڵخۆش دەبم، وشەکانی تۆم لە یاد ناچێت. |
17 Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
| چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکە، تاکو بژیم و گوێڕایەڵی فەرمانەکەت بم. |
18 Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
| چاوم بکەرەوە تاکو ئەوانە ببینم، کردەوە سەرسوڕهێنەرەکان لە فێرکردنت. |
19 Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
| من نامۆم لە زەوی، ڕاسپاردەکانی خۆتم لێ مەشارەوە. |
20 Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
| گیانم توایەوە لە تامەزرۆیی بۆ حوکمەکانت لە هەموو کاتێک. |
21 Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
| سەرزەنشتی لووت بەرزە نەفرەت لێکراوەکانت کرد، کە لە ڕاسپاردەکانی تۆ گومڕا بوون. |
22 Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
| ڕیسوایی و سووکایەتیم لەسەر لابە، چونکە یاسای تۆم پەیڕەو کردووە. |
23 Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
| هەرچەندە میرەکان دادەنیشن و لە دژم پیلان دەگێڕن، بەڵام خزمەتکارەکەت لە فەرزەکانت ورد دەبێتەوە. |
24 Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
| یاساکانت شادمانی منن، ئەوانە ڕاوێژکارەکانی منن. |
25 I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
| گیانم بە خۆڵەوە نووساوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. |
26 Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
| باسی ڕێگاکانی خۆمم کرد، تۆ بەدەنگمەوە هاتیت، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. |
27 Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
| ڕێگای ڕێنماییەکانی خۆتم تێبگەیەنە، لە کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ورد دەبمەوە. |
28 Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
| گیانم لە خەفەتان توایەوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بەهێزم بکە. |
29 Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
| ڕێگای درۆم لێ دووربخەوە، لەگەڵم میهرەبان بە و فێری تەوراتی خۆتم بکە. |
30 Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
| ڕێگای ڕاستیم هەڵبژاردووە، حوکمەکانی تۆم خستووەتە بەرچاوم. |
31 Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
| دەست بە یاساکانی تۆوە دەگرم، ئەی یەزدان، ڕێ مەدە شەرمەزار بم! |
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
| بە ڕاکردن لەسەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت دەڕۆم، چونکە دڵی منت ئازاد کرد. |
33 Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
| ئەی یەزدان، فێری ڕێگای فەرزەکانی خۆتم بکە، هەتا کۆتایی بەجێیان دەهێنم. |
34 Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
| تێمبگەیەنە و فێرکردنت پەیڕەو دەکەم، بە هەموو دڵەوە گوێڕایەڵی دەبم. |
35 Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
| بمخە سەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت، چونکە دڵخۆشم دەکەن. |
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
| دڵم بخەرە سەر یاساکانت، نەک سەر قازانج. |
37 Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
| چاوم وەرگێڕە لە تەماشاکردنی شتی پووچ، لە ڕێگای خۆتدا بمبوژێنەوە. |
38 Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
| بەڵێنی خۆت بۆ خزتمەتکارەکەت بهێنە دی، ئەوەی بەوانەت داوە کە لێت دەترسن. |
39 Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
| ئەو سووکایەتییەم لەسەر لابە کە لێی دەترسم، چونکە حوکمەکانت چاکن. |
40 Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
| ئەوەتا پەرۆشی ڕێنماییەکانی تۆم، بە ڕاستودروستی خۆت بمژیێنەوە. |
41 Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
| ئەی یەزدان، با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەتم بۆ بێت، ڕزگارییەکەت بەگوێرەی بەڵێنی خۆت، |
42 så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
| جا وەڵامی ئەوە دەدەمەوە کە گاڵتەم پێ دەکات، چونکە پشتم بە بەڵێنی تۆ بەستووە. |
43 Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
| وشەی ڕاست هەرگیز لە دەمم دوور مەخەوە، چونکە ئومێدم بە حوکمەکانی تۆ هەیە. |
44 Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
| بە بەردەوامی گوێڕایەڵی فێرکردنی تۆ دەبم، هەتاهەتایە و هەتاسەر. |
45 jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
| بە ئازادی دەڕۆم، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. |
46 Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
| لەبەردەم پاشاکانیش باسی یاساکانی تۆ دەکەم، شەرمەزاریش نابم. |
47 jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
| خۆشی لە ڕاسپاردەکانت دەبینم، چونکە حەزم لێیانە. |
48 jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
| دەست بۆ ڕاسپاردەکانت بەرز دەکەمەوە، ئەوەی خۆشم دەوێت، سەرنج دەدەمە فەرزەکانت. |
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
| پەیمانی خۆت لەبیر بێت بۆ خزمەتکارەکەت، چونکە هیوات پێم داوە. |
50 Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
| لە کاتی تەنگانەمدا دڵنەوایی من ئەمەیە: بەڵێنەکەت منی ژیاندەوە. |
51 De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
| لووتبەرزەکان زۆر گاڵتەم پێ دەکەن، بەڵام من لە فێرکردنی تۆ لام نەداوە. |
52 Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
| ئەی یەزدان، حوکمە لەمێژینەکانی تۆم هاتەوە یاد، دڵنەواییم هاتەوە. |
53 Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
| لەبەر بەدکاران تووڕەییم جۆشا، ئەوانەی وازیان لە فێرکردنی تۆ هێناوە. |
54 Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
| فەرزەکانت بوونە بابەت گۆرانییەکانم، لە ماڵی ئاوارەییم. |
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
| ئەی یەزدان، بە شەو یادی ناوی تۆ دەکەمەوە و گوێڕایەڵی فێرکردنت دەبم. |
56 Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
| ئەم نەریتە بۆ من بوو: ڕێنماییەکانی تۆم پەیڕەو کرد. |
57 Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
| ئەی یەزدان، تۆ بەشی منی، بەڵێنم داوە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت بم. |
58 Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
| بە هەموو دڵەوە داوای ڕەزامەندی تۆ دەکەم، بەپێی بەڵێنی خۆت لەگەڵم میهرەبان بە. |
59 Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
| لە ڕێگای خۆم ڕامام، پێم بەرەو یاساکانت وەرگێڕایەوە. |
60 Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
| خێرا بووم و دوا نەکەوتم لە بەجێگەیاندنی ڕاسپاردەکانت. |
61 De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
| گوریسی بەدکاران منیان بەستووەتەوە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. |
62 Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
| لە نیوەشەودا هەڵدەستم بۆ ئەوەی ستایشت بکەم لەسەر حوکمە ڕاستودروستەکانت. |
63 Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
| من هاوڕێی هەموو ئەوانەم لە تۆ دەترسن، لەوانەی ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەن. |
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
| ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت زەوی پڕکردووە، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. |
65 Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
| ئەی یەزدان، چاکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت کرد، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت. |
66 Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
| هەستی باش و زانینم فێر بکە، چونکە باوەڕم بە ڕاسپاردەکانت هەیە. |
67 For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
| بەر لەوەی زەلیل بم گومڕا بووم، بەڵام ئێستا گوێڕایەڵی فەرمایشتەکەت دەبم. |
68 God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
| تۆ چاکیت و چاکەکاری، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. |
69 De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
| لووتبەرزان درۆم بۆ هەڵدەبەستن، بەڵام من بە هەموو دڵەوە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. |
70 Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
| دڵیان وەک پیو بێ هەستە، بەڵام فێرکردنت شادییە بۆ من. |
71 Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
| چاک بوو بۆ من کە زەلیل بم، بۆ ئەوەی فێری فەرزەکانت بم. |
72 Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
| فێرکردنی دەمی تۆ لە هەزار زێڕ و زیو باشترە بۆ من. |
73 Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
| دەستی تۆ دروستی کردم و دایڕشتم، تێمبگەیەنە تاکو فێری ڕاسپاردەکانت بم. |
74 De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
| ئەوانەی لێت دەترسن شادمان دەبن کاتێک دەمبینن، چونکە من هیوام بە بەڵێنی تۆ هەیە. |
75 HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
| ئەی یەزدان، زانیم کە حوکمەکانت ڕاستودروستە، بە دڵسۆزی زەلیلت کردم. |
76 Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
| با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بۆ دڵنەواییم بێت، بەپێی بەڵێنەکەت بۆ خزمەتکارەکەت. |
77 Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
| با بەزەییت بێتە لام بۆ ئەوەی بژیم، چونکە فێرکردنی تۆ شادمانییە بۆ من. |
78 Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
| با لووتبەرزان شەرمەزار بن، چونکە بوختانیان بۆ هەڵبەستم، بەڵام من سەرنج دەدەمە ڕێنماییەکانت. |
79 Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
| با ئەوانەی لێت دەترسن بگەڕێنەوە لای من، ئەوانەی لە یاساکانی تۆ تێدەگەن. |
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
| با دڵم تەواو بێت لە فەرزەکانت، بۆ ئەوەی شەرمەزار نەبم. |
81 Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
| گیانم پەرۆشی ڕزگاریی تۆیە، ئومێدم بە بەڵێنی تۆیە. |
82 Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
| چاوم کز بوو لە چاوەڕوانی بەڵێنەکەت، دەپرسم: «کەی دڵنەواییم دەکەیت؟» |
83 Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
| هەرچەندە وەک مەشکەیەکی پڕ دووکەڵم لێهاتووە، فەرزەکانی تۆم لەیاد نەکردووە. |
84 Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
| خزمەتکارەکەت دەبێ چەند ڕۆژ چاوەڕێ بکات؟ کەی حوکم دەدەیت بەسەر ئەوانەی من دەچەوسێننەوە؟ |
85 De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
| لووتبەرزان چاڵیان بۆم هەڵکەندووە، ئەمەش بەگوێرەی فێرکردنی تۆ نییە! |
86 Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
| هەموو ڕاسپاردەکانت جێی متمانەن، فریام بکەوە، چونکە بە فێڵ دەمچەوسێننەوە! |
87 De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
| خەریک بوو لەسەر زەوی کۆتاییم پێ بهێنن، بەڵام من دەستبەرداری ڕێنماییەکانی تۆ نەبووم. |
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە، یاساکانی دەمی تۆ پەیڕەو دەکەم. |
89 HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
| ئەی یەزدان، فەرمایشتی تۆ هەتاهەتاییە، لە ئاسمان چەسپاوە. |
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
| دڵسۆزیت نەوە دوای نەوەیە، زەویت دامەزراند و دەمێنێت. |
91 Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
| ئەوان بە حوکمەکانی تۆ هەتا ئەمڕۆ ماون، چونکە هەمووان خزمەتکاری تۆن. |
92 Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
| ئەگەر فێرکردنی تۆ سەرچاوەی شادیم نەدەبوو، بە زەلیلی خۆم لەناودەچووم. |
93 Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
| هەرگیز ڕێنماییەکانت لەبیرناکەم، چونکە بەوان منت ژیاندەوە. |
94 Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
| من هی تۆم، ڕزگارم بکە، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. |
95 De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
| بەدکارەکان خۆیان بۆم ماتداوە تاکو بمفەوتێنن، بەڵام من لە یاساکانی تۆ ڕادەمێنم. |
96 For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
| بۆ هەموو تەواوییەک سنوورم بینی، بەڵام ڕاسپاردەی تۆ زۆر فراوانە. |
97 Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
| چەند حەزم لە فێرکردنی تۆیە! بە درێژایی ڕۆژ لێی ورد دەبمەوە. |
98 Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
| بەهۆی ڕاسپاردەکانت لە دوژمنەکانم داناتر بووم، چونکە هەتاهەتایە بۆ منە. |
99 Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
| لە هەموو مامۆستاکانم هۆشمەندتر بووم، چونکە لە یاساکانت ورد دەبمەوە. |
100 Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
| لە پیرەکان زیاتر تێدەگەم، چونکە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. |
101 Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
| پێی خۆمم قەدەغە کردووە لە هەموو ڕێگایەکی خراپ، بۆ ئەوەی گوێڕایەڵی فەرمانی تۆ بم. |
102 Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
| لە حوکمەکانی تۆ لام نەداوە، چونکە تۆ خۆت فێرت کردووم. |
103 Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
| بەڵێنەکانت چەند شیرینن بۆ زمانم، لە هەنگوین شیرینترن بۆ دەمم. |
104 Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
| لە ڕێنماییەکانی تۆ تێگەیشتنم بەدەستهێنا، بۆیە ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. |
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
| وشەکانی تۆ چرایە بۆ پێیەکانم، ڕووناکییە بۆ ڕێگام. |
106 Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
| سوێندم خواردووە و بەجێی دەهێنم، کە ملکەچی حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. |
107 Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
| ئەی یەزدان، زۆر ئازارم چێژتووە، جا بەپێی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. |
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
| ئەی یەزدان، بە ستایشە خۆویستەکانی دەمم ڕازی بە، حوکمەکانی خۆتم فێر بکە. |
109 Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
| هەمیشە گیانم لەناو دەستمدایە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیرناکەم. |
110 De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
| بەدکاران تەڵەیان بۆم ناوەتەوە، بەڵام من لە ڕێنماییەکانی تۆ گومڕا نابم. |
111 Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
| یاساکانت هەتاهەتایە گەنجینەن بۆ من، چونکە ئەوان شادی دڵمن. |
112 Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
| دڵم بۆ بەجێهێنانی فەرزەکانت تەرخان دەکەم، هەتاهەتایە و هەتا کۆتایی. |
113 Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
| ڕقم لە کەسانی دوودڵە، حەزم لە فێرکردنی تۆیە. |
114 Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
| تۆ پەناگا و قەڵغانی منیت، هیوام بە بەڵێنی تۆیە. |
115 Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
| ئەی بەدکارەکان، لێم دوور بکەونەوە، تاکو ڕاسپاردەکانی خودای خۆم پەیڕەو بکەم. |
116 Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
| بەپێی بەڵێنەکەی خۆت پشتم بگرە هەتا بژیم، لە ئومێدی خۆم شەرمەزارم مەکە. |
117 Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
| پشتم بگرە و ڕزگاردەبم، هەمیشە چاوم لە فەرزەکانت دەبێت. |
118 Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
| هەموو ئەوانەی لە فەرزەکانی تۆ گومڕا بوون ڕەتیان دەکەیتەوە، چونکە فێڵەکەیان پووچە. |
119 For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
| هەموو بەدکارانی زەوی وەک خڵت جیا دەکەیتەوە، بۆیە حەزم لە یاساکانتە. |
120 Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
| لەشم لە تۆقینی تۆ دەلەرزێت و لە حوکمەکانت دەترسم. |
121 Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
| دادپەروەری و ڕاستودروستیم بەجێهێناوە، ڕادەستی زۆردارم مەکە. |
122 Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
| بەڵێن بدە چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکەیت، با لووتبەرزەکان ستەمم لێ نەکەن. |
123 Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
| چاوم شل بوو لە پەرۆشیم بۆ ڕزگارییەکەت، بۆ بەجێهێنانی بەڵێنە ڕاستودروستەکەت. |
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت ڕەفتار بکە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. |
125 Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
| من خزمەتکاری تۆم، تێمبگەیەنە، بۆ ئەوەی لە یاساکانت تێبگەم. |
126 Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
| ئەی یەزدان، کاتی کارکردنی تۆیە، چونکە فێرکردنی تۆ شکێنراوە. |
127 Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
| لەبەر ئەوەی حەز لە ڕاسپاردەکانت دەکەم زیاتر لە زێڕ، لە زێڕی پوختەکراو، |
128 Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
| هەروەها لەبەر ئەوەی هەموو ڕێنماییەکانت بە ڕاست دەزانم، ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. |
129 Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
| یاساکانت سەرسوڕهێنەرە، بۆیە گیانم پەیڕەویان دەکات. |
130 Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
| ڕوونکردنەوەی فەرمایشتەکانت ڕووناکی دەبەخشێت، تێگەیشتنیش بە نەزانەکان. |
131 Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
| دەمم کردەوە و هەناسەبڕکێمە، چونکە پەرۆشی ڕاسپاردەکانی تۆم. |
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
| ئاوڕم لێ بدەوە و لەگەڵم میهرەبان بە، وەک نەریتی خۆت بۆ ئەوانەی ناوی تۆیان خۆشدەوێت. |
133 Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
| هەنگاوەکانم لەسەر وتەکەت بچەسپێنە، مەهێڵە هیچ گوناهێک بەسەرمدا زاڵ بێت. |
134 Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
| لە زۆرداری مرۆڤ بمکڕەوە، بۆ ئەوەی ڕێنماییەکانی تۆ پەیڕەو بکەم. |
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
| ڕووت بەسەر خزمەتکاری خۆتدا بدرەوشێنەوە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. |
136 Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
| جۆگەی ئاو لە چاوەکانم دادەڕژێت، چونکە فێرکردنت پەیڕەو ناکرێت. |
137 Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
| ئەی یەزدان، تۆ ڕاستودروستیت، حوکمەکانت ڕاستن. |
138 Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
| ئەو یاسایانەی دەرتکردووە ڕاستودروستن و بە تەواوی جێی متمانەن. |
139 Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
| دڵگەرمیم سووتاندمی، چونکە دوژمنانم فەرمانەکانی تۆیان لەبیر کردووە. |
140 Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
| بەڵێنی تۆ زۆر تاقیکراوەتەوە، خزمەتکارەکەت حەزی لێیەتی. |
141 Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
| من بچووک و ڕیسوام، بەڵام ڕێنماییەکانت لە یاد ناکەم. |
142 Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
| ڕاستودروستیت هەتاهەتایی تەواوە و فێرکردنت ڕاستە. |
143 Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
| تەنگانە و ناخۆشیم تووش بووە، بەڵام ڕاسپاردەکانت شادی منن. |
144 Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
| یاساکانت هەتاهەتایە ڕاستودروستن، تێمبگەیەنە بۆ ئەوەی بژیم. |
145 Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
| پڕ بە دڵ هاوار دەکەم، ئەی یەزدان، وەڵامم بدەوە، فەرزەکانت بەجێدەهێنم. |
146 Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
| هاوار بۆ تۆ دەکەم، ڕزگارم بکە! یاساکانت پەیڕەو دەکەم. |
147 Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
| پێش بەرەبەیان هەڵدەستم و هاوارت بۆ دەهێنم، ئومێدم بە بەڵێنی تۆ هەیە. |
148 Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
| بە درێژایی شەو بەئاگام، بۆ ئەوەی لە بەڵێنەکانت وردببمەوە. |
149 Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
| بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت گوێ لە دەنگم بگرە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. |
150 De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
| پیلانگێڕان نزیک بوونەوە، لە فێرکردنی تۆ دوورکەوتوونەتەوە. |
151 Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
| بەڵام ئەی یەزدان، تۆ زۆر نزیکیت، هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستن. |
152 For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
| لەمێژە لە یاساکانت دەزانم، کە بۆ هەتاهەتایە داتناوە. |
153 Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
| سەیری ئازارم بکە و دەربازم بکە، چونکە فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. |
154 Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
| پارێزەری لە گرفتەکەم بکە و بمکڕەوە، بەگوێرەی بەڵێنەکەت بمژیێنەوە. |
155 Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
| ڕزگاری لە بەدکاران دوورە، چونکە بەدوای فەرزەکانتدا ناگەڕێن. |
156 Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
| ئەی یەزدان، بەزەییت زۆرە، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. |
157 Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
| دوژمنانم و ئەوانەی دەمچەوسێننەوە زۆرن، بەڵام لە یاساکانی تۆ لام نەداوە. |
158 Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
| خیانەتکارانم بینی بێزم هاتەوە، چونکە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت نەبوون. |
159 Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
| ببینە چەندە حەزم لە ڕێنماییەکانتە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە. |
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
| هەموو وشەکانی تۆ ڕاستییە، هەموو حوکمە ڕاستودروستەکانی هەتاهەتایین. |
161 Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
| میرەکان بەبێ هۆ دەمچەوسێننەوە، بەڵام دڵم لە فەرمایشتی تۆ دەتۆقێت. |
162 Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
| بە بەڵێنەکانت دڵشاد دەبم، وەک یەکێک دەستکەوتێکی زۆری چنگکەوتبێت. |
163 Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
| ڕقم لە درۆیە و قێزم لێی دەبێتەوە، بەڵام حەزم لە فێرکردنی تۆیە. |
164 Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
| ڕۆژانە حەوت جار ستایشت دەکەم، بۆ حوکمە ڕاستودروستەکانت. |
165 Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
| ئاشتیێکی گەورە بۆ ئەوانەی حەز لە فێرکردنت دەکەن، هیچ شتێک بۆیان نابێتە کۆسپ. |
166 Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
| ئەی یەزدان، هیوام بە ڕزگاریی تۆیە، ڕاسپاردەکانی تۆ پەیڕەو دەکەم. |
167 Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
| گیانم یاساکانت پەیڕەو دەکات، چونکە زۆر حەزم لێیەتی. |
168 Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
| ڕێنمایی و یاساکانی تۆ پەیڕەو دەکەم، چونکە هەموو ڕێگاکانم لەبەردەمتن. |
169 Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
| ئەی یەزدان، با هاوارم بگاتە بەردەمت، بەگوێرەی پەیمانی خۆت تێمبگەیەنە. |
170 Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
| با پاڕانەوەم بێتە بەردەمت، بەگوێرەی بەڵێنەکەت دەربازم بکە. |
171 Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
| با لێوم ستایشی لێ بڕژێت، چونکە فێری فەرزەکانی خۆتم دەکەیت. |
172 Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
| با زمانم گۆرانی بەسەر وتەکەتدا بڵێ، چونکە هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستودروستن. |
173 Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
| با دەستت ئامادەبێت بۆ یارمەتیم، چونکە ڕێنماییەکانی تۆم هەڵبژاردووە. |
174 Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
| ئەی یەزدان، من بە پەرۆشم بۆ ڕزگاریی تۆ، فێرکردنت شادی منە. |
175 Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
| با گیانم بژیێتەوە بۆ ئەوەی ستایشت بکەم، حوکمەکانت یارمەتیم بدات. |
176 Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
| وەک بەرخی وێڵ گومڕا بووم، بەدوای خزمەتکارەکەتدا بگەڕێ، چونکە ڕاسپاردەکانی تۆم لەبیر نەکردووە. |
