< Salme 119 >
1 Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
Bulahan (sila) nga mga hingpit sa dalan, Nga nanaglakaw sa Kasugoan ni Jehova.
2 Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
Bulahan (sila) nga nanagbantay sa iyang mga pagpamatuod, Nga sa bug-os nilang kasingkasing nanagpangita kaniya.
3 de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
Oo, (sila) wala magbuhat sa dili-pagkamatarung; (Sila) nanaglakaw sa iyang mga dalan.
4 Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
Ikaw nagsugo kanamo mahatungod sa imong mga lagda, Aron among pagabantayan (sila) sa makugihon gayud.
5 O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
Oh hinaut unta nga mahamutang ang akong mga dalan Sa pagtuman sa imong kabalaoran!
6 Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
Unya dili na ako pagapakaulawan, Sa mabantayan ko na ang tanan mong mga sugo.
7 Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
Magapasalamat ako kanimo uban sa katul-id sa kasingkasing, Sa pagkakat-on ko sa imong mga matarung nga paghukom.
8 Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
Pagabantayan ko ang imong kabalaoran: Oh hinaut unta nga ako dili mo gayud pagabiyaan.
9 Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
Unsay igahinlo sa usa ka batan-on sa iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon subay sa imong pulong.
10 Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Uban sa bug-os ko nga kasingkasing gipangita ko ikaw: Oh ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong mga sugo.
11 Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
Sa akong kasingkasing ginatipigan ko ang imong pulong, Aron dili ako makasala batok kanimo.
12 Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Dalayegon ikaw, Oh Jehova: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
13 Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
Sa akong mga ngabil gisugilon ko Ang tanang mga tulomanon sa imong baba.
14 Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
Nagakalipay ako sa dalan sa imong mga pagpamatuod, Ingon sa gidaghanon sa tanang mga bahandi.
15 Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
Sa imong mga lagda magapalandong ako, Ug magatahud ako sa imong mga dalan.
16 I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
Magakalipay ako sa akong kaugalingon diha sa imong kabalaoran: Dili ako malimot sa imong pulong.
17 Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
Ibubo sa kadagaya ang kalooy mo sa imong alagad, aron mabuhi ako; Sa ingon niini magabantay ako sa imong pulong.
18 Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
Bukha ang akong mga mata, aron makatan-aw ako Sa mga katingalahang butang gikan sa imong Kasugoan.
19 Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Ako dumuloong dinhi sa yuta: Ayaw itungina ang imong mga sugo gikan kanako.
20 Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
Nadugmok ang akong kalag tungod sa pagpangandoy Sa imong mga tulomanon sa tanang mga panahon.
21 Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
Gibadlong mo ang mga palabilabihon nga mga tinunglo, Nga nanghimulag gikan sa imong mga sugo.
22 Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
Palaa gikan kanako ang kaulawan ug ang pagkatalamayon; Kay ang imong mga pagpamatuod gibantayan ko.
23 Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
Ang mga principe usab nanaglingkod ug nanagsulti batok kanako; Apan ang imong alagad nagapalandong sa imong kabalaoran.
24 Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
Ang imong mga pagpamatuod usab maoy akong kalipay Ug akong mga magtatambag
25 I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
Mipilit sa abug ang akong kalag: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
26 Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
Gipahayag ko ang akong mga dalan, ug ikaw mitubag kanako: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
27 Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
Ipasabut kanako ang dalan sa imong mga lagda: Sa ingon niini magapalandong ako sa imong mga katingalahang buhat.
28 Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
Natunaw ang akong kalag tungod sa kaguol: Lig-ona ako sumala sa imong pulong.
29 Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
Ipahalayo gikan kanako ang dalan sa kabakakan; Ug ihatag kanako ang imong Kasugoan sa pagkamapuanguron.
30 Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
Napili ko ang dalan sa pagkamatinumanon: Gibutang ko ang imong mga tulomanon sa atubangan ko.
31 Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
Napabilin ako sa dakung pagmatngon sa imong mga pagpamatuod: Oh Jehova, ayaw ako ibutang sa kaulawan.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
Sa dalan sa imong mga sugo magadalagan ako, Sa diha nga pagapadakuon mo ang akong kasingkasing.
33 Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
Tudloi ako, Oh Jehova, sa dalan sa imong kabalaoran; Ug pagabantayan ko kini hangtud sa katapusan.
34 Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
Hatagi ako ug salabutan, ug pagabantayan ko ang imong Kasugoan; Oo, pagatumanon ko kini uban sa bug-os ko nga kasingkasing.
35 Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
Mandoi ako sa dalan sa imong mga sugo; Kay niini anaa ang akong kalipay
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
Ikiling mo ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, Ug dili ngadto sa kailibgon.
37 Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan, Ug hatagi ako ug kinabuhi sa imong mga dalan.
38 Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
Palig-ona ang imong pulong nganhi sa imong alagad, Nga nagatudlo sa pagkahadlok kanimo.
39 Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
Kuhaa gikan kanako ang kaulawan nga akong nahadlokan; Kay maayo ang imong mga tulomanon.
40 Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
Ania karon, ginatinguha ko ang imong mga lagda: Hatagi ako ug kinabuhi sa imong pagkamatarung.
41 Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
Ipadangat usab nganhi kanako ang imong mahigugmaong-kalolot, Oh Jehova, Bisan ang imong kaluwasan, sumala sa imong pulong.
42 så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
Sa ingon niana, makabaton ako ug tubag alang kaniya nga nagapakaulaw kanako; Kay misalig ako sa imong pulong.
43 Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
Ug ayaw pagkuhaa sa tuman ang pulong sa kamatuoran gikan sa akong baba; Kay ako milaum diha sa imong mga tulomanon.
44 Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
Sa ingon niana, pagabantayan ko sa kanunay ang imong Kasugoan Sa katuigan nga walay katapusan.
45 jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
Ug magalakaw ako sa kagawasan; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
46 Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
Ug igasulti ko usab ang imong mga pagpamatuod sa atubangan sa mga hari, Ug wala mahamutang sa kaulawan.
47 jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
Ug sa akong kaugalingon magakalipay ako sa imong mga sugo, Nga gihigugma ko.
48 jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
Pagabayawon ko usab ang akong mga kamot ngadto sa imong mga sugo, nga gihigugma ko; Ug magapalandong ako diha sa imong kabalaoran.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
Hinumdumi ang pulong nga gihatag mo sa imong alagad, Tungod kay imo akong gipalaum.
50 Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
Mao kini ang kalipay ko sa akong kagul-anan; Kay ang imong pulong naghatag kanako ug kinabuhi.
51 De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
Ang mga palabilabihon nanagyubit kanako sa hilabihan gayud: Apan wala ako mobulag gikan sa imong Kasugoan.
52 Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
Nahinumdum ako, Oh Jehova, sa kanhi mong mga tulomanon, Ug nalipay ako sa akong kaugalingon.
53 Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
Ang mainit nga kaligutgut migahum kanako, Tungod sa tawong dautan nga mibulag gikan sa imong Kasugoan.
54 Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
Ang imong kabalaoran nahimo nga mga alawiton ko Sa balay sa akong pagpanlangyaw.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
Sa kagabhion nahinumdum ako sa imong ngalan, Oh Jehova, Ug gibantayan ko ang imong Kasugoan.
56 Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
Kini nabatonan ko, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
57 Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
Si Jehova mao ang akong bahin: Ako miingon nga magabantay ako sa imong mga pulong.
58 Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
Ang imong paglaban gipakilooy ko uban sa bug-os ko nga kasingkasing: Kaloy-i ako sumala sa imong pulong.
59 Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
Gipalandong ko ang akong mga dalan, Ug gipabalik ko ang akong mga tiil ngadto sa imong mga pagpamatuod.
60 Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
Midali ako, ug wala magdugay, Sa pagtuman sa imong mga sugo.
61 De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
Ang mga gapus sa mga dautan gipanglikus kanako; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
62 Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
Sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo Tungod sa imong mga tulomanon nga matarung.
63 Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
Kauban ako sa tanang mga may kahadlok kanimo, Ug kanila nga nanagtuman sa imong mga lagda.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Ang yuta, Oh Jehova, napuno sa imong mahigugmaong-kalolot: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
65 Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
Maayo ang gibuhat mo sa imong alagad, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
66 Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
Tudloi ako sa maayong paghukom ug kinaadman;
67 For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
Sa wala pa ako pagsakita, nahisalaag ako; Apan karon nagabantay ako sa imong pulong.
68 God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
Ikaw maayo ug nagabuhat sa maayo; Tudloi ako sa imong kabalaoran.
69 De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
Batok kanako nanagmugna ug bakak ang mga palabilabihon: Uban sa bug-os ko nga kasingkasing magatuman ako sa imong mga lagda.
70 Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
Matambok ang ilang kasingkasing ingon sa sibu; Apan nagakalipay ako diha sa imong Kasugoan.
71 Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
Maayo pa alang kanako nga gisakit ako; Aron ako makakat-on diha sa imong kabalaoran.
72 Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
Labing maayo alang kanako ang Kasugoan sa imong baba Kay sa mga linibo nga bulawan ug salapi.
73 Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako: Ihatag kanako ang salabutan, aron ako makakat-on sa imong mga sugo.
74 De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
(Sila) nga may mga kahadlok kanimo motan-aw kanako ug managkalipay, Kay diha sa imong pulong milaum ako.
75 HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
Nahibalo ako, Oh Jehova, nga ang imong mga paghukom matarung man, Ug nga sa imong pagka-matinumanon gisakit mo ako.
76 Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
Itugot, nagaampo ako kanimo, nga ang imong mahigugmaong-kalolot mahimo nga akong kalipay, Sumala sa imong pulong alang sa imong alagad.
77 Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
Ipadangat kanako ang imong malomong kalooy, aron mabuhi ako; Kay ang imong Kasugoan maoy akong kalipay.
78 Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
Ipabutang sa kaulawan ang mga palabilabihon; tungod kay gidaug nila ako sa mga pagbutang-butang: Apan ako magapalandong diha sa imong mga lagda.
79 Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
Pabalika nganhi kanako kadtong mga nangahadlok kanimo; Ug (sila) manghibalo sa imong mga pagpamatuod.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
Mahingpit unta ang akong kasingkasing diha sa imong kabalaoran, Aron ako dili maulawan.
81 Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
Nangandoy ang akong kalag tungod sa imong kaluwasan; Apan milaum ako sa imong pulong.
82 Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong pulong, Samtang ako nagaingon: Anus-a pa ba nimo ako lipaya?
83 Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
Kay ako nahimong sama sa panit nga sudlanan sa vino nga anaa sa asohan; Apan wala ko hikalimti ang imong kabalaoran.
84 Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
Pipila na ba lamang ang mga adlaw sa imong alagad? Anus-a pa ba nimo buhata ang paghukom batok niadtong nanaglutos kanako?
85 De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
Ang mga palabilabihon nanagkalot ug mga gahong alang kanako, Nga dili subay sumala sa imong Kasugoan.
86 Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
Ang tanan nimong mga sugo matinumanon man: (Sila) nanaglutos kanako sa pagkadili-matarung; tabangan mo ako.
87 De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
Diriyot na ako nila malamoy dinhi sa ibabaw sa yuta; Apan wala ko pagbiyai ang imong mga lagda.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
Buhion mo ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot; Sa ingon niana pagatumanon ko ang mga pagpamatuod sa imong baba.
89 HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
Sa walay katapusan Oh Jehova, ang imong pulong nahamutang sa langit.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
Ang imong pagkamatinumanon alang man ngadto sa tanang mga kaliwatan: Imong gitukod ang yuta, ug kini nagapadayon.
91 Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
Sumala sa imong mga tulomanon (sila) nanagpadayon hangtud niining adlawa; Kay ang tanang mga butang maoy imong mga sulogoon.
92 Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
Gawas kong ang imong Kasugoan mahimo ko nga kalipay, Sa akong kasakit mahanaw unya ako
93 Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
Dili ko gayud hikalimtan ang imong mga lagda; Kay tungod kanila gibanhaw mo ako.
94 Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
Ako imo man, luwasa ako; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
95 De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
Ang mga dautan nanaghulat kanako, sa paglaglag kanako; Apan ako magapalandong sa imong mga pagpamatuod.
96 For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
Nakita ko ang katapusan sa bugos nga pagkahingpit; Apan ang imong sugo halapad sa hilabihan gayud.
97 Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
Oh hilabihan ang paghigugma ko sa imong Kasugoan! Kini mao ang akong gipalandong sa tibook nga adlaw.
98 Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
Ang imong mga sugo nakapahimo kanako nga labi pang manggialamon kay sa akong mga kaaway; Kay (sila) ania kanako sa kanunay.
99 Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
Aduna akoy labaw pang salabutan kay sa tanan ko nga mga magtutudlo; Kay ang imong mga pagpamatuod maoy akong gipalandong.
100 Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
Labi pang masinabuton ako kay sa mga tigulang, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
101 Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
Gikan sa tanang mga dalan nga dautan, gipunggan ko ang akong mga tiil, Aron nga ako makatuman sa imong pulong.
102 Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
Wala ako tumipas gikan sa imong mga tulomanon; Kay imong gitudloan ako.
103 Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
Pagkatam-is gayud sa imong mga pulong sa akong pagtilaw! Oo, labing matam-is pa kay sa dugos sa akong baba!
104 Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabutan: Tungod niini gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
Ang imong pulong maoy lamparahan sa akong mga tiil, Ug kahayag sa akong alagianan.
106 Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
Nakapanumpa ako ug gimatudan ko kini, Nga ako magabantay sa matarung mong mga tulomanon.
107 Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
Ginasakit ako sa hilabihan gayud: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
Dawata, nangaliyupo ako kanimo, ang mga halad-nga-kinabubut-on sa akong baba, Oh Jehova, Ug tudloi ako sa imong mga tulomanon.
109 Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
Ang kalag ko sa kanunay ania sa akong kamot; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
110 De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
Gibutangan ako ug lit-ag sa mga datuan; apan ako wala mahisalaag gikan sa imong mga lagda.
111 Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
Ingon nga panulondon gidawat ko ang imong mga pagpamatuod sa walay katapusan; Kay (sila) mao ang kalipay sa akong kasingkasing.
112 Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
Gikiling ko ang akong kasingkasing sa pagbuhat sa imong kabalaoran Sa gihapon, bisan ngadto sa katapusan.
113 Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
Gidumtan ko (sila) nga may maduha-duhaon nga hunahuna; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
114 Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
Ikaw mao ang akong dapit nga dalangpanan ug ang akong taming: Sa imong pulong nagalaum ako.
115 Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
Pahalayo kamo gikan kanako, kamong mga mamumuhat sa kadautan, Aron nga magabantay ako sa mga sugo sa akong Dios.
116 Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
Sapnaya ako sumala sa imong pulong, aron ako mabuhi; Ug ayaw ako pagpakaulawi sa akong paglaum.
117 Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
Sapnaya ako sa itaas, ug maluwas ako, Ug magatahud diha sa imong kabalaoran sa kanunay.
118 Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
Gitalikdan mo kadtong tanan nga nangasayup gikan sa imong kabalaoran; Kay ang ilang limbong mao ang kabakakan.
119 For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Ang tanang mga dautan sa yuta gisalikway mo sama sa taya: Tungod niana gihigugma ko ang imong mga pagpamatuod.
120 Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
Ang unod ko mikurog tungod sa kahadlok kanimo; Ug sa imong mga paghukom nahadlok ako.
121 Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
Ang justicia ug ang pagkamatarung gibuhat ko: Ayaw ako itugyan sa mga nanagdaugdaug kanako.
122 Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
Himoa ang pasalig mo sa imong alagad alang sa kaayohan: Ayaw itugot nga ang palabilabihon modaugdaug kanako.
123 Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong kaluwasan, Ug tungod sa imong pulong nga matarung.
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
Buhata sa imong alagad sumala sa imong mahigugmaong-kalolot, Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
125 Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
Ako mao ang imong alagad; ihatag kanako ang salabutan, Aron nga ako mahibalo sa imong mga pagpamatuod.
126 Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
Mao na ang panahon nga si Jehova magabuhat; Kay gihimo nila nga walay kapuslanan ang imong Kasugoan.
127 Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
Tungod niana gihigugma ko ang imong mga sugo Labaw kay sa bulawan, oo, labaw kay sa bulawan nga inulay.
128 Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
Tungod niana gipakamahal ko ang tanan mong mga lagda mahatungod sa tanang mga butang nga matarung; Ug gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
129 Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
Mga katingalahan ang imong mga pagpamatuod; Busa nagabantay kanila ang akong kalag.
130 Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
Ang sinugdan sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag; Nagahatag kini ug salabutan alang sa mga walay-pagtagad.
131 Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
Gibuka ko ug daku ang akong baba, ug nagahangus; Kay nangandoy ako sa dakung kainit sa imong mga sugo.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
Lingia ako, malooy ka kanako, Maingon sa nabatasan mo niadtong mga nahigugma sa imong ngalan.
133 Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
Pasunda ang akong mga lakang sa imong pulong; Ug ayaw itugot nga may bisan unsa nga kadautan nga magagahum kanako.
134 Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
Tubsa ako gikan sa pagdaugdaug sa tawo: Aron magatuman ako sa imong mga lagda.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
Ipasidlak ang imong nawong ibabaw sa imong alagad; Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
136 Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
Mga inagay-ay sa tubig nanaligdig gikan sa akong mga mata, Tungod kay (sila) wala managtuman sa imong Kasugoan.
137 Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
Matarung ikaw, Oh Jehova, Ug matul-id ang imong mga paghukom.
138 Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
Gisugo mo ang imong mga pagpamatuod diha sa pagkamatarung Ug sa pagkamatinumanon uyamut.
139 Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
Ang akong pagsingkamot miut-ut kanako, Tungod kay ang akong mga kabatok nanghikalimot sa imong mga pulong.
140 Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
Ang imong pulong maulay gayud sa hilabihan, Tungod niana ang imong alagad nahagugma niini.
141 Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
Diyutay ako ug tinamay; Apan wala ko hikalimti ang imong mga lagda.
142 Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
Ang imong pagkamatarung mao ang pagkamatarung nga walay katapusan, Ug ang imong Kasugoan mao ang kamatuoran.
143 Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
Kasamok ug kaguol minggahum kanako; Apan ang imong mga sugo maoy akong kalipay.
144 Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
Walay katapusan ang pagkamatarung sa imong mga pagpamatuod: Ihatag kanako ang salabutan ug ako mabuhi.
145 Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
Misangpit ako uban sa bug-os ko nga kasingkasing; tubaga ako, Oh Jehova: Bantayan ko gayud ang imong kabalaoran.
146 Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
Kanimo misangpit ako; luwasa ako, Ug pagabantayan ko ang imong mga pagpamatuod.
147 Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
Giunhan ko ang banag-banag sa kabuntagon, ug mitu-aw ako: Milaum ako diha sa imong mga pulong.
148 Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
Giunhan sa akong mga mata ang pagtukaw sa kagabhion, Aron ako makapalandong sa imong pulong.
149 Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
Patalinghugi ang akong tingog sumala sa imong mahigugmaong-kalolot: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong mga tulomanon.
150 De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
Nanagpahiduol (sila) kanako ang nanagsunod sa kadautan; Halayo (sila) sa imong Kasugoan.
151 Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
Ikaw ania sa haduol, Oh Jehova, Ug ang tanan mong mga sugo mga kamatuoran man.
152 For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
Kanhi nahibalo na ako gikan sa imong mga pagpamatuod, Nga gitukod mo (sila) sa walay katapusan.
153 Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
Palandunga ang akong kasakitan, ug luwasa ako; Kay wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
154 Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
Labani ang akong katungod, ug tubsa ako: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
155 Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
Halayo sa mga dautan ang kaluwasan; Kay wala nila pangitaa ang imong kabalaoran.
156 Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
Dagku ang imong mga malomong-kalooy, Oh Jehova: Buhion mo ako sumala sa imong mga tulomanon.
157 Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
Daghan ang akong mga maglulutos ug ang akong mga kabatok; Ngani wala ako motipas gikan sa imong mga pagpamatuod.
158 Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
Nakita ko ang mga mabudhion, ug nasubo ako, Tungod kay (sila) wala managbantay sa imong pulong.
159 Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
Palandunga kong giunsa ko sa paghigugma ang imong mga lagda: Buhion mo ako Oh Jehova, sumala sa imong mahigugmaongkalolot.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
Kamatuoran mao ang natingban sa imong pulong; Ug ang tagsatagsa sa imong matarung mga tulomanon nagapadayon sa walay katapusan.
161 Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
Ang mga principe nanaglutos kanako sa walay gipasiparan; Apan ang akong kasingkasing nagabarug nga may kahadlok sa imong mga pulong.
162 Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
Nagakalipay ako sa imong pulong, Ingon sa usa nga nakakaplag ug daghang mga inagaw.
163 Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
Akong gidumtan ug gipakaluod ko ang kabakakan; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
164 Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
Makapito sa usa ka adlaw ginadayeg ko ikaw, Tungod sa imong matarung mga tulomanon.
165 Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
Ang mga nahagugma sa imong Kasugoan adunay pakigdait nga daku; Ug kanila wala ang kahigayonan sa pagkapangdol.
166 Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
Sa imong kaluwasan milaum ako, Oh Jehova, Ug nagtuman ako sa imong mga sugo.
167 Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
Ang akong kalag nagbantay sa imong mga pagpamatuod; Ug gihigugma ko (sila) sa hilabihan gayud.
168 Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
Gibantayan ko ang imong mga lagda ug ang imong mga pagpamatuod; Kay ang tanan ko nga mga dalan anaa sa atubangan mo.
169 Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
Ipahaduol ang akong pagtu-aw sa atubangan nimo, Oh Jehova Hatagi ako ug salabutan sumala sa imong pulong
170 Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
Ipadangat ang akong pag-ampo sa atubangan mo: Luwasa ako sumala sa imong pulong.
171 Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
Ipapamulong sa akong mga ngabil ang pagdayeg; Kay ikaw nagatudlo kanako sa imong kabalaoran.
172 Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
Ipaawit sa akong dila ang imong pulong; Kay ang tanan mong mga sugo mga matarung man.
173 Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
Ipaandam ang imong kamot sa pagtabang kanako; Kay gipili ko ang imong mga lagda.
174 Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
Gihidlaw ako sa imong kaluwasan, Oh Jehova, Ug ang imong Kasugoan mao ang akong kalipay.
175 Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
Buhion mo ang akong kalag, ug kini magadayeg kanimo; Ug patabangi ako sa imong mga tulomanon.
176 Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga carnero; pangitaa ang imong alagad; Kay wala ko hikalimti ang imong mga sugo.