Salme 116
1 Halleluja! Jeg elsker Herren, thi han hører min røst, min tryglende bøn,
Men Perwerdigarni söyimen, Chünki U méning awazimni, yélinishlirimni anglighan.
2 ja, han bøjed sit Øre til mig, jeg påkaldte HERRENs Navn.
Chünki U quliqini manga saldi, Shunga men barliq künlirimde Uninggha iltija qilip chaqirimen.
3 Dødens Bånd omspændte mig, Dødsrigets Angster greb mig, i Trængsel og Nød var jeg stedt. (Sheol h7585)
Ölüm asaretliri méni chirmiwaldi; Tehtisaraning derdliri méni tutuwaldi; Men péshkellikke yoluqtum, elem tarttim; (Sheol h7585)
4 Jeg påkaldte HERRENs Navn: "Ak, HERRE, frels min Sjæl!"
Shuning bilen men Perwerdigarning namigha toxtimay nida qildim: — «Sendin ötünimen, i Perwerdigar, Jénimni qutuldurghaysen!
5 Nådig er HERREN og retfærdig, barmhjertig, det er vor Gud;
Shepqetliktur Perwerdigar, heqqaniydur; Xudayimiz rehimdildur.
6 HERREN vogter enfoldige, jeg var ringe, dog frelste han mig.
Perwerdigar nadanni saqlaydu; Men xarab ehwalgha chüshürüldum, U méni qutquzdi.
7 Vend tilbage, min Sjæl, til din Ro, thi HERREN har gjort vel imod dig!
Hey jénim, qaytidin xatirjem bol; Chünki Perwerdigar séxiylik, méhribanliq körsetti;
8 Ja, han fried min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Gråd, min Fod fra Fald.
Chünki Sen jénimni ölümdin, közlirimni yashlardin, Ayaghlirimni putlishishtin qutquzghansen.
9 Jeg vandrer for HERRENs Åsyn udi de levendes Land;
Men Perwerdigar aldida tiriklerning zéminida mangimen;
10 jeg troede, derfor talte jeg, såre elendig var jeg,
Ishen’ginim üchün mundaq söz qilghanmen: — «Men qattiq xar qilin’ghanmen».
11 sagde så i min Angst: "Alle Mennesker lyver!"
Jiddiyleshkinimdin: — «ademlerning hemmisi yalghanchi!» — Dégenmen.
12 Hvorledes skal jeg gengælde HERREN alle hans Velgerninger mod mig?
Manga körsetken barliq yaxshiliqlirini men néme bilen Perwerdigargha qayturimen?
13 Jeg vil løfte Frelsens Bæger og påkalde HERRENs Navn.
— Nijatliq qedehini qolumgha alimen, We Perwerdigarning namini chaqirip iltija qilimen;
14 Jeg vil indfri HERREN mine Løfter i Påsyn af alt hans Folk.
Men qilghan qesemlirimni Perwerdigar aldida ada qilimen; Berheq, Uning barliq xelqi aldida ularni ada qilimen.
15 Kostbar i HERRENs Øjne er hans frommes Død.
Perwerdigarning neziride, Öz mömin bendilirining ölümi qimmetlik ishtur!
16 Ak, HERRE, jeg er jo din Tjener, din Tjener, din Tjenerindes Søn, mine Lænker har du løst.
Ah Perwerdigar, men berheq Séning qulungdurmen; Men Séning qulungdurmen, dédikingning oghli ikenmen; Sen méning asaretlirimni yeshkensen;
17 Jeg vil ofre dig Lovprisningsoffer og påkalde HERRENs Navn;
Men Sanga teshekkür qurbanliqlirini sunimen, Perwerdigarning namini chaqirip iltija qilimen;
18 mine Løfter vil jeg indfri HERREN i Påsyn af alt hans Folk
Men qilghan qesemlirimni Perwerdigar aldida ada qilimen; Berheq, Uning barliq xelqi aldida ularni ada qilimen;
19 i HERRENs Hus's Forgårde og i din Midte, Jerusalem!
Perwerdigarning öyining hoylilirida, Séning otturungda turup, i Yérusalém, [Qesemlirimni ada qilimen]! Hemdusana!
